• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۶۵ قرآن کریم سوره قلم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صفحه قبل .......... صفحه ۵۶۵ .......... صفحه بعد



(سَنَسِمُهُ عَلَی الْخُرْطُومِ)﴿۱۶﴾
ولى ما بزودى بر بینى او داغ (ننگ) مى نهیم.

(إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَیَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِینَ) ﴿۱۷﴾
ماآنها را آزمودیم، همان گونه که «صاحبان باغ» را آزمایش کردیم، هنگامى که سوگند خوردند که میوه هاى باغ را صبحگاهان (دور از چشم مستمندان) بچینند.

(وَ لَا یَسْتَثْنُونَ) ﴿۱۸﴾
وهیچ (کس را) از آن استثنا نکنند;

(فَطَافَ عَلَیْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّکَ وَ هُمْ نَائِمُونَ) ﴿۱۹﴾
امّا عذابى فراگیر از سوى پروردگارت (شب هنگام) بر باغ آنها فرود آمد در حالى که آنان در خواب بودند،

(فَأَصْبَحَتْ کَالصَّرِیمِ) ﴿۲۰﴾
و آن باغ (سرسبز) همچون شب سیاه و ظلمانى شد.

(فَتَنَادَوْا مُصْبِحِینَ) ﴿۲۱﴾
صبحگاهان یکدیگر را صدا زدند،

(أَنِ اغْدُوا عَلَیٰ حَرْثِکُمْ إِن کُنتُمْ صَارِمِینَ) ﴿۲۲﴾
که اکنون به سوى کشتزار و باغ خود حرکت کنید اگر قصد چیدن میوه ها را دارید.

(فَانطَلَقُوا وَ هُمْ یَتَخَافَتُونَ) ﴿۲۳﴾
آنها حرکت کردند در حالى که آهسته با هم مى گفتند:

(أَن لَّا یَدْخُلَنَّهَا الْیَوْمَ عَلَیْکُم مِّسْکِینٌ) ﴿۲۴﴾
«مواظب باشیدامروز حتى یک فقیر در آن باغ بر شما وارد نشود.»

(وَ غَدَوْا عَلَیٰ حَرْدٍ قَادِرِینَ) ﴿۲۵﴾
(آرى) آنها صبحگاهان تصمیم داشتند که با قدرت از مستمندان جلوگیرى کنند.

(فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ) ﴿۲۶﴾
هنگامى که (وارد باغ شدند و) آن را دیدند گفتند: «حقاً ما گمراهیم.

(بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ) ﴿۲۷﴾
بلکه ما محرومیم (و همه چیز از دست ما رفته).

(قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَ لَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْ لَا تُسَبِّحُونَ) ﴿۲۸﴾
آنکه از همه آنها عاقلتر بود گفت: «آیا به شما نگفتم چرا تسبیح خدا نمى گویید؟!»

(قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا کُنَّا ظَالِمِینَ)﴿۲۹﴾
گفتند: «منزّه است پروردگار ما، به یقین ما ستمکار بودیم.»

(فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَیٰ بَعْضٍ یَتَلَاوَمُونَ) ﴿۳۰﴾
سپس رو به یکدیگر کرده به سرزنش هم پرداختند،

(قَالُوا یَا وَیْلَنَا إِنَّا کُنَّا طَاغِینَ) ﴿۳۱﴾
(وفریادشان بلند شد) گفتند: «واى بر ما که طغیانگر بودیم!

(عَسَیٰ رَبُّنَا أَن یُبْدِلَنَا خَیْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَیٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ) ﴿۳۲﴾
امیدواریم پروردگارمان(مارا ببخشد و)بهتر ازآن به جاى آن به ما بدهد، چرا که ما به سوى پروردگارمان روى آوردیم.»

(کَذَٰلِکَ الْعَذَابُ ۖ وَ لَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَکْبَرُ ۚ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ) ﴿۳۳﴾
این گونه است عذاب (خداوند در دنیا)، و عذاب آخرت از آن بزرگتر است اگر مى دانستند.

(إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِیمِ) ﴿۳۴﴾
به یقین براى پرهیزگاران نزد پروردگارشان باغهاى پرنعمت بهشتى است.

(أَ فَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِینَ کَالْمُجْرِمِینَ) ﴿۳۵﴾
آیا مؤمنان را همچون مجرمان قرار دهیم؟!

(مَا لَكُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ) ﴿۳۶﴾
شما را چه مى شود؟! چگونه داورى مى کنید؟!

(أَمْ لَكُمْ کِتَابٌ فِیهِ تَدْرُسُونَ) ﴿۳۷﴾
آیا کتابى دارید که از آن درس مى گیرید،

(إِنَّ لَكُمْ فِیهِ لَمَا تَخَیَّرُونَ) ﴿۳۸﴾
که در آن آمده است هر چه را بخواهید مى توانید انتخاب کنید؟!

(أَمْ لَكُمْ أَیْمَانٌ عَلَیْنَا بَالِغَةٌ إِلَیٰ یَوْمِ الْقِیَامَةِ ۙ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْکُمُونَ) ﴿۳۹﴾
یا این که عهد مستمرى تا روز قیامت بر ما دارید که هرچه را حکم کنید براى شما باشد؟!

(سَلْهُمْ أَیُّهُم بِذَٰلِکَ زَعِیمٌ)﴿۴۰﴾
از آنها بپرس کدامشان چنین چیزى را تضمین مى کند؟!

(أَمْ لَهُمْ شُرَکَاءُ فَلْیَأْتُوا بِشُرَکَائِهِمْ إِن کَانُوا صَادِقِینَ) ﴿۴۱﴾
یا این که معبودانى دارند که آنها را همتاى خدا قرار داده اند (و براى آنان شفاعت مى کنند)؟! اگر راست مى گویند همتایان خود را بیاورند!

(یَوْمَ یُکْشَفُ عَن سَاقٍ وَ یُدْعَوْنَ إِلَی السُّجُودِ فَلَا یَسْتَطِیعُونَ) ﴿۴۲﴾
(به خاطر بیاورید) روزى را که هول و وحشت به نهایت مى رسد و دعوت به سجود مى شوند، امّا نمى توانند (سجده کنند).

صفحه قبل .......... صفحه ۵۶۵ .......... صفحه بعد
جعبه ابزار