• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حرد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: حَرْد (لغات‌قرآن).

حَرْد (به فتح حاء و راء)، یکی از واژگان قرآن کریم به معنای منع است که برخی از بزرگان قصد نیز معنا کرده‌اند. این کلمه تنها یکبار در قرآن کریم آمده است.



حَرْد به معنی منع‌ است.


(وَ غَدَوْا عَلی‌ حَرْدٍ قادِرِینَ‌) «صبح برون شدند در حالی که فقط به منع مستمند قادر بودند.» در مجمع البیان گوید: حرد به معنی منع است. گویند: حاردت الناقة یعنی شتر شیر خود را منع کرد. حرد را قصد هم گفته‌اند، یعنی در حالی که فقط به قصد باغ و رفتن قادر بودند.


این کلمه تنها یکبار در کلام اللَّه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۱۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۲۲۷.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۳۶.    
۴. قلم/سوره۶۸، آیه۲۵.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱۰، ص۹۱.    
۶. ابن فارس، احمد، معجم مقائیس اللغة، ج۲، ص۵۱.    
۷. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۳۶.    
۸. فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۱، ص۲۸۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «حرد»، ج۲، ص۱۱۸.    






جعبه ابزار