خفت (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خَفْت (به فتح خاء و سکون فاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای آهسته سخن گفتن است. از مشتقات آن در
قرآن مجید خُفُوت (به ضم خاء و فاء) به معنى ساكت و آرام شدن است.
خَفْت به معنای آهسته سخن گفتن است. خُفُوت به ضمّ اوّل به معنى ساكت و آرام شدن است. در مصباح گفته «خَفَتَ الرَّجُلُ بِصَوْتِهِ» يعنى صدايش را بلند نكرد و «خَافَتَ بِقِرَائَتِهِ مُخَافَتَةً»
قرائت را با آواز بلند نخواند.
(وَ لا تَجْهَرْ بِصَلاتِكَ وَ لا تُخافِتْ بِها وَ ابْتَغِ بَيْنَ ذلِكَ سَبِيلًا ...) «نمازت را با صداى بلند و با صداى بسيار آهسته مخوان و ميان اين دو راهى برگزين.»
تفصيل اين آيه در «جهر» گذشت. به نظر ما مراد از «
(لا تَجْهَرْ)» فرياد و مراد از «
(تُخافِتْ)» بسيار آهسته است كه خود نمازخوان نيز نشنود.
(يَتَخافَتُونَ بَيْنَهُمْ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا عَشْراً) «ميان خويش آهسته سخن گويند كه توقف نكرديد مگر ده روز.»
(فَانْطَلَقُوا وَ هُمْ يَتَخافَتُونَ) (أَنْ لا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُمْ مِسْكِينٌ) «به راه افتادند در حالی كه به آرامى می‌گفتند: امروز فقيرى در آن باغ پيش شما نيايد.»
•
قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «خفت»، ج۲، ص۲۶۵.
