گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ وَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ إِحْسَانًا ۖ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهًا وَ وَضَعَتْهُ کُرْهًا ۖ وَ حَمْلُهُ وَ فِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا ۚ حَتَّیٰ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِینَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَ عَلَیٰ وَالِدَیَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَ أَصْلِحْ لِی فِی ذُرِّیَّتِی ۖ إِنِّی تُبْتُ إِلَیْکَ وَ إِنِّی مِنَ الْمُسْلِمِینَ)۱۵ما به انسان توصیه کردیم که به پدر و مادرش نیکى کند، مادرش او را با ناراحتى حمل مى کند و با ناراحتى وضع حمل مى نماید; و دوران حمل و از شیر بازگرفتنش سى ماه است; تا زمانى که به نیرومندى و کمال خود بالغ گردد و به چهل سالگى برسد مى گوید: «پروردگارا! مرا توفیق ده تا شکر نعمتى را که به من و پدر و مادرم دادى به جا آورم و کار شایسته اى انجام دهم که از آن خشنود باشى، و فرزندان مرا صالح گردان; من به سوى تو باز گشتم (و توبه کردم)، و من از مسلمانانم.»
(أُولَٰئِکَ الَّذِینَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَ نَتَجَاوَزُ عَن سَیِّئَاتِهِمْ فِی أَصْحَابِ الْجَنَّةِ ۖ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِی کَانُوا یُوعَدُونَ)۱۶آنها کسانى هستند که ما بهترین اعمالشان را قبول مى کنیم و از گناهانشان مى گذریم و در میان بهشتیان جاى دارند; این وعده راستى است که وعده داده مى شدند.
(وَ الَّذِی قَالَ لِوَالِدَیْهِ أُفٍّ لَّکُمَا أَتَعِدَانِنِی أَنْ أُخْرَجَ وَ قَدْ خَلَتِ الْقُرُونُ مِن قَبْلِی وَ هُمَا یَسْتَغِیثَانِ اللَّهَ وَیْلَکَ آمِنْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَیَقُولُ مَا هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ)۱۷و کسى که به پدر و مادرش مى گوید: «اُف بر شما! آیا به من وعده مى دهید که من (روز قیامت) مبعوث مى شوم؟! در حالى که پیش از من اقوام زیادى بودند (و هرگز مبعوث نشدند)! و آن دو (فریاد مى کشند و) خدا را به یارى مى طلبند که: واى بر تو، ایمان بیاور که وعده خدا حق است!» امّا او پیوسته مى گوید: «این چیزى جز افسانه هاى پیشینیان نیست.»
(أُولَٰئِکَ الَّذِینَ حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ فِی أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْجِنِّ وَ الْإِنسِ ۖ إِنَّهُمْ کَانُوا خَاسِرِینَ)۱۸آنها کسانى هستند که فرمان عذاب درباره آنان همراه اقوام (کافرى) که پیش از آنان از جنّ و انس بودند تحقّق یافته، به یقین آنان زیانکار بودند.
(وَ لِکُلٍّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُوا ۖ وَ لِیُوَفِّیَهُمْ أَعْمَالَهُمْ وَ هُمْ لَا یُظْلَمُونَ)۱۹وبراى هر کدام درجاتى است بر طبق اعمالى که انجام داده اند، تا خداوند کارهایشان را بى کم و کاست به آنان باز پس دهد; و آنها مورد ستم واقع نمى شوند.
(وَ یَوْمَ یُعْرَضُ الَّذِینَ کَفَرُوا عَلَی النَّارِ أَذْهَبْتُمْ طَیِّبَاتِکُمْ فِی حَیَاتِکُمُ الدُّنْیَا وَ اسْتَمْتَعْتُم بِهَا فَالْیَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا کُنتُمْ تَسْتَکْبِرُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَ بِمَا کُنتُمْ تَفْسُقُونَ)۲۰آن روز که کافران را بر آتش عرضه مى کنند (به آنها گفته مى شود:) از نعمت هاى پاکیزه در زندگى دنیاى خود استفاده کردید و از آن بهره گرفتید; امّا امروز عذاب ذلّت بار بخاطر استکبارى که در زمین به ناحق داشتید و بخاطر گناهانى که انجام مى دادید، جزاى شما خواهد بود.