هون - به ضم هاء (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هُون (به ضم هاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای
ذلت و خواری است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند:
مُهِین (به ضم میم و کسر هاء) به معنای خوار کننده و
مُهان (به ضم میم و فتح هاء) به معنای خوار شده.
هُون به معنای ذلت و خواری است.
هُون (به ضم هاء) و
هَوان (به فتح هاء و واو) و
مَهانت (به فتح میم و هاء) بمعنی ذلّت و خواری است. در
قرآن مجید فقط با همزه
باب افعال تعدیه شده است.
(وَ مَنْ یُهِنِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ مُکْرِمٍ) «آنکه خدا خوارش کند او را عزیز کننده‌ای نیست.»
(الْیَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذابَ الْهُونِ) «امروز کیفر داده می‌شوید عذاب خواری را» یعنی عذابی را که بوسیله آن خوار می‌شوید لذا بعضی آنرا «عذاب ذی الهون» گفته‌اند در
جوامع الجامع هون را خواری شدید فرموده است.
مُهِینٌ (بصیغه فاعل؛ به ضم میم و کسر هاء) به معنای خوار کننده است.
(وَ لِلْکافِرِینَ عَذابٌ مُهِینٌ) (و براى كافران مجازاتى خواركننده است.)
مُهَانٌ (به ضم میم و فتح هاء) به معنای خوار شده است.
(یُضاعَفْ لَهُ الْعَذابُ یَوْمَ الْقِیامَةِ وَ یَخْلُدْ فِیهِ مُهاناً) (
عذاب او در
قیامت مضاعف مى‌گردد، و هميشه با خوارى در آن خواهد ماند!)
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «هون»، ج۷، ص۱۷۰.
