• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خطبه ۹۸ نهج البلاغه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



اخلاقية


وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ)
از خطبه های‌ آن حضرت است
در گریز از دنیا

طلب المعافاة في الدين

«نَحْمَدُهُ عَلَى مَا کَانَ،»۱
خدا را بر هر چه بود سپاس می‌ گوییم،



«وَ نَسْتَعِینُهُ مِنْ أَمْرِنَا عَلَى مَا یَکُونُ،»۲
و در کار خود بر آنچه خواهد شد کمک می‌ طلبیم،



«وَ نَسْأَلُهُ الْمُعَافَاةَ فِي الاَْدْیَانِ،»۳
سلامت در عقاید را از او خواهانیم



«كَمَا نَسْأَلُهُ الْمُعَافَاةَ فِي الاَْبْدَانِ۴
چنانکه تندرستی‌ را از او مسألت داریم.

۱. التحذير من الدّنيا

«عِبَادَ اللهِ،»۵
ای‌ بندگان خدا،



«أُوصِیکُمْ بِالرَّفْضِ لِهذِهِ الدُّنْیَا التَّارِکَةِ لَكُمْ وَ إِنْ لَمْ تُحِبُّوا تَرْکَهَا،»۶
شما را سفارش می‌ نمایم به ترک دنیایی‌ که شما را ترک می‌ کند گرچه شما ترک آن را دوست ندارید،



«وَ الْمُبْلِیَةِ لاَِجْسَامِکُمْ(أجسادكم) وَ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ تَجْدِیدَهَا،»۷
دنیایی‌ که بدنهایتان را کهنه می‌ نماید گرچه شما علاقه دارید تازه بمانید.



«فَإِنَّمَا مَثَلُکُمْ وَ مَثَلُهَا کَسَفْر سَلَکُوا سَبِیلا فَكَأَنَّهُمْ قَدْ قَطَعُوهُ،»۸
شما نسبت به دنیا همچون مسافرانی‌ هستید که راه را طی‌ کرده و آن را به پایان برده اند.



«وَ أَمُّوا عَلَماً فَكَأَنَّهُمْ قَدْ بَلَغُوهُ۹
و نشانه ای‌ را قصد کرده گویا به آن رسیده اند.



«وَ كَمْ عَسَی الُْمجْرِی إِلَى الْغَایَةِ أَنْ یَجْرِیَ إِلَيْهَا حَتَّى یَبْلُغَهَا۱۰
آن که مرکب به سوی‌ هدف می‌ راند مگر امیدوار است در چه مدتی‌ براند تا به آن برسد؟



«وَ مَا عَسَی أَنْ یَکُونَ بَقَاءُ مَنْ لَهُ یَوْمٌ لاَ یَعْدُوهُ،»۱۱
و کسی‌ که برایش مدتی‌ معین شده که از آن تجاوز نخواهد کرد چه مقدار امید به درنگ دارد



«وَ طَالِبٌ حَثِیثٌ مِنَ الْمَوْتِ یَحْدُوهُ وَ مُزْعِجٌ فِي الدُّنْیَا حَتَّى یُفَارِقَهَا رَغْماً۱۲
با آنکه برای‌ بیرون رفتن از دنیا مرگ با شتاب او را به جلو می‌ راند؟!

۲. كيفيّة مواجهة الدّنيا

«فَلاَ تَنَافَسُوا فِي عِزِّ الدُّنْیَا وَ فَخْرِهَا،»۱۳
پس در عزت و فخر کردن به دنیا رقابت نکنید،



«وَ لاَ تَعْجَبُوا بِزِینَتِهَا وَ نَعِیمِهَا،»۱۴
و به زیور و نعمت آن گول نخورید،



«وَ لاَ تَجْزَعُوا مِنْ ضَرَّائِهَا وَ بُؤْسِهَا،»۱۵
و از رنج و سختی‌ آن بیتابی‌ مکنید،



«فَإِنَّ عِزَّهَا وَ فَخْرَهَا إِلَى انْقِطَاع،»۱۶
زیرا عزت و فخرش از میان می‌ رود



«وَ إِنَّ زِینَتَهَا وَ نَعِیمَهَا إِلَى زَوَال،»۱۷
و زیور و نعمتش فانی‌ می‌ شود،



«وَ ضَرَّاءَهَا وَ بُؤْسَهَا إِلَى نَفَاد (نِفاذِ)،»۱۸
و رنج و سختی‌ آن پایان می‌ پذیرد،



«وَ كُلُّ مُدَّة فِيهَا إِلَى انْتِهَاء،»۱۹
و هر مدت آن به آخر می‌ رسد،



«وَ كُلُّ حَیٍّ فِيهَا إِلَى فَنَاء۲۰
و هر زنده آن می‌ میرد.



«أَوَ لَيْسَ لَكُمْ فِي آثَارِ الاَْوَّلِینَ مُزْدَجَرٌ،»۲۱
آیا برای‌ شما در آثار گذشتگان مایه خودداری‌ از گناه نیست؟



«وَ فِي آبَائِکُمُ الْمَاضِینَ تَبْصِرَةٌ وَ مُعْتَبَرٌ؟»۲۲
آیا برای‌ شما در سرگذشت پدرانتان بینش و عبرتی‌ نیست



«إِنْ کُنْتُمْ تَعْقِلُونَ۲۳
اگر اهل تعقّل باشید!



«أَوَلَمْ تَرَوْا إِلَى الْمَاضِینَ مِنْكُمْ لاَ یَرْجَعُونَ،»۲۴
آیا ندیدید که گذشتگان از شما برنمی گردند،



«وَ إِلَى الْخَلَفِ الْبَاقِینَ لاَ یَبْقَوْنَ۲۵
و برای‌ ماندگان بقایی‌ نیست؟



«أَوَ لَسْتُمْ تَرَوْنَ أَهْلَ الدُّنْیَا یُصْبِحُونَ وَ یُمْسُونَ عَلَى أَحْوَال شَتَّی۲۶
مگر مردم دنیا را نمی‌ نگرید که شبانه روز دارای‌ حالاتی‌ گوناگون هستند؟



«فَمَیِّتٌ یُبْکَی۲۷
مرده ای‌ است که بر وی‌ می‌ گریند،



«وَ آخَرُ یُعَزَّی،»۲۸
و دیگری‌ را تسلیت می دهند،



«وَ صَرِیعٌ مُبْتَلیً،»۲۹
یکی‌ مبتلا به بیماری‌ شده برزمین افتاده،



«وَ عائِدٌ یَعُودُ،»۳۰
و آن دیگر به عیادت مریض می‌ رود.



«وَ آخَرُ بِنَفْسِهِ یَجُودُ،»۳۱
یکی‌ درحال جان کندن است،



«وَ طَالِبٌ لِلدُّنْیَا وَ الْمَوْتُ یَطْلُبُهُ،»۳۲
و دیگری‌ به دنبال دنیاست در حالی‌ که مرگ او را دنبال می‌ کند،



«وَ غَافِلٌ وَ لَيْسَ بِمَغْفُول عَنْهُ;»۳۳
و یکی‌ در بی‌ خبری‌ است و خدا از او غافل نیست،



«وَ عَلَى أَثَرِ الْمَاضِی (الماضين) مَا یَمْضِی الْبَاقِی۳۴
و به دنبال گذشته باقی‌ مانده هم می‌ گذرد.



«أَلاَ فَاذْکُرُوا هَاذِمَ الَّذَّاتِ، وَ مُنَغِّصَ الشَّهَوَاتِ، وَ قَاطِعَ الاُْمْنِیَاتِ،»۳۵
آگاه باشید، از نابودکننده لذّات، و برهم زننده عیش ها، و قطع کننده آرزوها یاد کنید



«عِنْدَ الْمُسَاوَرَةِ (المشاورة) لِلاَْعْمَالِ الْقَبِیحَةِ۳۶
آن زمان که شتابان به سوی‌ گناهان می‌ روید



«وَ اسْتَعِینُوا اللهَ عَلَى أَدَاءِ وَاجِبِ حَقِّهِ، وَ مَا لاَ یُحْصَی مِنْ أَعْدَادِ نِعَمِهِ وَ إِحْسَانِهِ۳۷
و برای‌ ادای‌ حق واجب خداوند، و سپاس نعمتها و احسان بی‌ شمارش از او کمک بجویید.




جعبه ابزار