نغص (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَغَص (به فتح نون و غین) از
واژگان نهج البلاغه به معنای نامرادى است. این کلمه سه بار در
نهج البلاغه آمده است.
نَغَص:
(مثل شرف) به معنای نامرادى است.
«نَغِصَ الرجلُ نَغَصاً: لم يتمَّ مرادهُ»
حضرت علی (علیه‌السلام) در مقام
موعظه فرموده:
«أَلاَ فاذْكُرُوا هادِمَ اللَّذّاتِ، وَ مُنَغِّصَ الشَّهَواتِ، وَ قاطِعَ الاُْمْنِياتِ» تنغيص در اينجا به معنى قطع كننده و مكدّر كننده است، «يعنى ياد آوريد مرگى را كه از بين برنده لذّات و قطع كننده شهوات و شكننده آرزوهاست.»
(شرح‌های خطبه:
)
حضرت درباره
دنیا فرموده:
«وَ الْعاجِلَةِ المُنَغِّصَةِ » يعنى «عجله كننده و قطع كننده عيش است.»
(شرح‌های خطبه:
)
حضرت در جایی دیگر درباره دنیا فرموده:
«وَ مَحَلَّةُ تَنْغِيص» (جايگاه سختى و مشقّت است.)
(شرح‌های خطبه:
)
این کلمه سه بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «نغص»، ج۲، ص۱۰۵۲.
