سور (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَوْر(به فتح سین و سکون واو) از
واژگان نهج‌البلاغه، به معنای بالا رفتن با جهش است. از این مادّه هشت مورد در
نهج‌البلاغه آمده است.
سَوْر به معنای بالا رفتن با جهش است.
در
اقرب آمده «سَارَ الْحَائِطَ سَوْراً: عَلَاه- صعد عليه» همچنين است تسوّر.
بعضی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» آمده است به شرح ذیل می‌باشد.
در وصف
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرموده:
«أَرْسَلَهُ بِالضِّيَاءِ، وَقَدَّمَهُ فِي الاصْطِفَاءِ، فَرَتَقَ بِهِ الْمَفَاتِقَ، وَسَاوَرَ بِهِ الْمُغَالِبَ، وَذَلَّلَ بِهِ الصُّعُوبَةَ، وَسَهَّلَ بِهِ الْحُزُونَةَ، حَتَّى سَرَّحَ الضَّلاَلَ، عَنْ يَمِين وَشِمَال.»«او را با
نور و روشنايى فرستاد و از ميان مخلوقش برگزيد و بر همه مقدّم داشت؛ پراكندگی‌ها را به وسيله او از بين برد و
اتّحاد و الفت ايجاد فرمود (مفاسد را ريشه كن و به جاى آن مصالح گذاشت)، شورشى بر ضدّ زورمندان به دست آن حضرت به وجود آورد (تا همه سر تسليم فرود آوردند) مشكلات و صعوبت‌ها را به
وسیله او خاضع و ناهمواری‌ها را به دست وى هموار ساخت، تا آن جا كه
ضلالت و گمراهى را از چپ و راست (هرسو) عقب راند.»
(شرح های خطبه:
)
در مقام
نصیحت فرموده:
«أَلاَ فَاذْكُرُوا هَادِمَ اللَّذَّاتِ، وَمُنَغِّصَ الشَّهَوَاتِ، وَقَاطِعَ الاُْمْنِيَاتِ، عِنْدَ الْمُسَاوَرَةِ لِلاَْعْمَالِ الْقَبِيحَةِ.»«به هوش باشيد، نابود كننده لذّات و برهم زننده كاميابی‌ها و قطع كننده آرزوها (يعنى
مرگ را) بسيار به خاطر بياوريد در آن هنگام كه تصميم بر كارهاى زشت داريد.»
(شرح های خطبه:
)
در باره
تکبر فرموده:
«فَإِنَّهَا مَصْیَدَهُ إِبْلیسَ الْعُظْمَی وَ مَکیدَتُهُ الْکُبْرَی الَّتِی تُسَاوِرُ قُلوبَ الرِّجَالِ مُسَاوَرَهَ السُّمومِ الْقَاتِلَهِ فَمَا تُکْدِی.»«تكبّر و
خودپسندی كه كمينگاه بزرگ
ابلیس و مركز كيد و نيرنگ عظيم اوست بهراسيد، كيد و نيرنگى كه با قلب‌هاى مردان همچون زهرهاى كشنده مى‌آميزد و هرگز از تأثير فرو نمى‌ماند و كسى از هلاكتش جان به در نمى‌برد.»
(شرح های خطبه:
)
از این ماده هشت مورد در
نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سور»، ج۱، ص۵۶۲.
