|
| ||||||
طبرسى افزوده: آن از سُور البناء اخذ شده ... هر سوره از قرآن به مثابه درجه بلند و منزل عالى است كه قارء قرآن از يكى به ديگرى بالا می‌رود تا به آخر قرآن برسد. راغب گفته علت اين تسميه آنست كه سوره مانند حصار بلد قرآن را احاطه كرده و يا منزلتى است مانند منازل قمر. بعضى آن را سؤره (با همزه) خوانده‌اند كه به معنى بقيّه است گويا هر سوره قطعه‌اى است از قرآن كه جدا شده و باقى مانده است. ولى قول طبرسى كاملا عالى و به جاست در کافی كتاب فضل القرآن در ضمن حديثى از موسی بن جعفر (علیهماالسّلام) نقل شده «فَإِنَّ دَرَجَاتِ الْجَنَّةِ عَلَى قَدْرِ آيَاتِ الْقُرْآنِ يُقَالُ لَهُ: اقْرَءْ وَ ارْقَ. فَيَقْرَأُ ثُمَّ يَرْقَى ...» «مراتب و درجات بهشت به عدد آيات قرآن است به او (شيعه اهل بیت (علیهم‌السلام)) گفته می‌شود: بخوان و بالا رو. پس می‌خواند و بالا می‌رود.» و نيز از حضرت صادق (علیه‌السّلام) نقل شده كه: «هر كه سوره‌اى از قرآن را فراموش كند در صورتى نيكو و درجه‌اى عالى در بهشت، براى او ممثّل می‌شود، چون آن را بيند گويد: تو چيستى و چه زيبائى؟! ای كاش براى من می‌بودى، می‌گويد مرا نمی‌شناسى؟ من فلان سوره هستم اگر فراموشم نمی‌كردى به اينجايت بالا مى‌بردم.» بنا بر اين علت تسميه سوره‌هاى قرآن آن است كه هر يک را مقام و درجه به خصوصى است از درجات بهشت و يا درجه و مرتبه‌ای است از واقعيات عالم. (فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ) (يک سوره همانند آن بياوريد!) (سُورَةٌ أَنْزَلْناها وَ فَرَضْناها) «اين سوره‌اى است كه نازل كرده و معين نموده‌ايم.» سور (مثل صرد) جمع سوره است. (فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَيََاتٍ...) (شما هم ده سوره ساختگى همانند اين قرآن بياوريد....) • قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سور»، ج۳، ص۳۵۰. رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره بقره | واژه شناسی واژگان سوره حدید | واژه شناسی واژگان سوره زخرف | واژه شناسی واژگان سوره ص | واژه شناسی واژگان سوره کهف | واژه شناسی واژگان سوره نور | واژه شناسی واژگان سوره هود
|
