• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَداء (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





أَداء (به فتح الف) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای دادن و رساندن می‌باشد.



أَداء به معنای دادن و رساندن می‌باشد.


یکی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - أَداءِ - خطبه ۹۸ (ادای حق واجب)

امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) در خطبه ۹۸ درباره ادای حق واجب خدا فرمود:
«وَ اسْتَعينوا اللهَ عَلَى أَداءِ واجِبِ حَقِّهِ، وَ ما لا يُحْصَى مِنْ أَعْدادِ نِعَمِهِ وَ إِحْسانِهِ.»
«و براى اداى حق واجب خدا و نعمت‌هاى بی‌شمار و احسان‌هاى بى‌پايانش از او استعانت جوييد.»


مواردی از این مادّه در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است.


۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۴.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۳.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۲۳، خطبه ۹۸.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ص۱۹۲، خطبه ۹۷.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۸۹، خطبه ۹۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۱۱.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۶.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین ج۴، ص۳۵۱.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۱۴۶.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۸۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اداء»، ص۳۵.    






جعبه ابزار