• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بلوغ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: بلغ (مفردات‌قرآن).

بُلُوغ (به ضم باء و لام) یا بَلاغ (به فتح باء) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای رسیدن به آخر مقصد می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) خطاب به معاویه از این واژه استفاده نموده است.



بُلُوغ یا بَلاغ به معنای رسیدن به آخر مقصد آمده است؛ اعّم از آن‌که مکان باشد یا زمان یا امری معیّن، گاهی نزدیک شدن به مقصد مراد باشد هرچند به آخر آن نرسد. چنان‌که در مفردات راغب آمده است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در نامه‌ای خطاب به معاویه می‌نویسد: «فانک مترف قد اخذ الشیطان منک ماخذه و بلغ فیک امله و جری منک مجری الرّوح و الدّم.»


۱. راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۴۴.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۷۰، نامه۱۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بلوغ»، ص۱۵۴.    






جعبه ابزار