شتّی (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

شَتّی (به فتح شین) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای متفرق و مختلف که حضرت علی (علیه‌السلام) درباره پند گرفتن از دنیا، از این واژه استفاده نموده است.

---

شَتّی (به فتح شین) به معنای متفرق و مختلف و جمع شتیت است.

---

امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص پند گرفتن از دنیا فرموده: ««أَ وَ لَسْتُمْ تَرَوْنَ أَهْلَ الدُّنْیَا یُصْبِحُونَ وَ یُمْسُونَ عَلَی أَحْوَالٍ شَتَّی فَمَیِّتٌ یُبْکَی وَ آخَرُ یُعَزَّی وَ صَرِیعٌ مُبْتَلًی» آيا اهل دنيا را مشاهده نمى‌كنيد كه صبح و شام حالات گوناگونى دارند: يكى مى‌ميرد، و بر او مى‌گريند، و ديگرى مى‌ماند و به او تسليت مى‌گويند.»

---