• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۸۰ قرآن کریم سوره انسان و مرسلات

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صفحه قبل .......... صفحه ۵۸۰ .......... صفحه بعد



(وَ مِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَ سَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا) ﴿۲۶﴾
و پاسى از شب را براى او سجده کن، و مقدارى طولانى از شب، او را تسبیح گوى.

(إِنَّ هَٰؤُلَاءِ یُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَ یَذَرُونَ وَرَاءَ هُمْ یَوْمًا ثَقِیلًا) ﴿۲۷﴾
آنها زندگى زودگذر دنیا را دوست دارند، در حالى که روز سختى را پشت سر خودرها مى کنند.

(نَّحْنُ خَلَقْنَا هُمْ وَ شَدَدْنَا أَسْرَهُمْ ۖ وَ إِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِیلًا )) ﴿۲۸﴾
ما آنها را آفریدیم و پیوندهاى وجودشان را محکم کردیم، و هر زمان بخواهیم جاى آنان را به گروهى همانند آنان مى دهیم.

(إِنَّ هَٰذِهِ تَذْکِرَةٌ ۖ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَیٰ رَبِّهِ سَبِیلًا) ﴿۲۹﴾
این یک تذکّر و یادآورى است، و هرکس بخواهد (با استفاده از آن) راهى به سوى پروردگارش برمى گزیند.

(وَ مَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیمًا حَکِیمًا)﴿۳۰﴾
و شما (چیزى را) نمى خواهید مگر این که خدا بخواهد،خداوند دانا و حکیم بوده و هست.

(يُدْخِلُ مَن يَشَاءُ فِی رَحْمَتِهِ ۚ وَ الظَّالِمِینَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا)﴿۳۱﴾
هرکس را بخواهد (و شایسته باشد) در رحمت (وسیع) خود وارد مى کند، و براى ستمکاران عذاب دردناکى آماده ساخته است!


(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
به‌نام خداوند بخشنده مهربان

(وَ الْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا) ﴿۱﴾
سوگند به فرشتگانى که پى در پى فرستاده مى شوند،

(فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا)﴿۲﴾
و آنها که همچون تندباد حرکت مى کنند،

(وَ النَّاشِرَاتِ نَشْرًا) ﴿۳﴾
و سوگند به آنها که (ابرها را) مى گسترانند،

(فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا)﴿۴﴾
و آنها که جدا مى کنند،

(فَالْمُلْقِیَاتِ ذِکْرًا) ﴿۵﴾
و سوگند به آنها که آیات بیدارگر (الهى) را (به انبیا) القا مى نمایند،

(عُذْرًا أَوْ نُذْرًا) ﴿۶﴾
براى اتمام حجّت یا انذار،

(إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ) ﴿۷﴾
(سوگند به همه این امور) که آنچه به شما (درباره قیامت) وعده داده مى شود، واقع شدنى است!

(فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ) ﴿۸﴾
در آن هنگام که ستارگان محو و تاریک شوند

(وَ إِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ) ﴿۹﴾
و (کرات) آسمان از هم بشکافند،

(وَ إِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ) ﴿۱۰﴾
و آنگاه که کوهها از جا کنده و متلاشى شوند،

(وَ إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ) ﴿۱۱﴾
و در آن هنگام که براى پیامبران (به منظور اداى شهادت) تعیین وقت شود.

(لِأَیِّ یَوْمٍ أُجِّلَتْ) ﴿۱۲﴾
(این شهادت) براى چه روزى به تأخیر افتاده؟!

(لِیَوْمِ الْفَصْلِ) ﴿۱۳﴾
براى روزجدایى (حق از باطل).

(وَ مَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الْفَصْل) ﴿۱۴﴾
تو چه مى دانى روز جدایى چیست؟!

(وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ) ﴿۱۵﴾
واى در آن روز بر تکذیب کنندگان

(أَ لَمْ نُهْلِکِ الْأَوَّلِينَ) ﴿۱۶﴾
آیا ما اقوام (مجرم) نخستین را هلاک نکردیم؟!

(ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِینَ) ﴿۱۷﴾
سپس دیگران را به دنبال آنها مى فرستیم.

(کَذَٰلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ) ﴿۱۸﴾
(آرى) این گونه با مجرمان رفتار مى کنیم.

(وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُکَذِّبِینَ) ﴿۱۹﴾
واى در آن روز بر تکذیب کنندگان!

صفحه قبل .......... صفحه ۵۸۰ .......... صفحه بعد
جعبه ابزار