• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۷۹ قرآن کریم سوره انسان

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صفحه قبل .......... صفحه ۵۷۹ .......... صفحه بعد



(عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ یُفَجِّرُونَهَا تَفْجِیرًا) ﴿۶﴾
از چشمه اى که بندگان خاصّ خدا از آن مى نوشند، و (از هر جا بخواهند) آن را جارى مى سازند.

(یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ یَخَافُونَ یَوْمًا کَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا) ﴿۷﴾
آنها به نذر خود وفا مى کنند، و از روزى که شرّ و عذابش گسترده است مى ترسند،

(وَ یُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَیٰ حُبِّهِ مِسْکِینًا وَ یَتِیمًا وَ أَسِیرًا)﴿۸﴾
و غذاى (خود) را با این که به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مستمند» و «یتیم» و «اسیر» اطعام مى کنند.

(إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَانُرِیدُ مِنکُمْ جَزَاءً وَ لَا شُکُورًا) ﴿۹﴾
(و مى گویند:) ما شما را بخاطر خدا اطعام مى کنیم، وهیچ پاداش و سپاسى از شما نمى خواهیم.

(إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا) ﴿۱۰﴾
ما از پروردگارمان خائفیم در آن روزى که عبوس و سخت است.

(فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَٰلِکَ الْیَوْمِ وَ لَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُورًا) ﴿۱۱﴾
(بخاطر این عقیده و عمل)خداوند آنان را از شرّ آن روز نگه مى دارد و از آنها استقبال مى کند درحالى که شادمان و مسرورند

(وَ جَزَاهُم بِمَاصَبَرُوا جَنَّةً وَ حَرِیرًا) ﴿۱۲﴾
و در برابر صبرشان، بهشت و لباسهاى حریر (بهشتى) را به آنها پاداش مى دهد.

(مُّتَّکِئِینَ فِیهَا عَلَی الْأَرَائِکِ ۖ لَا یَرَوْنَ فِیهَا شَمْسًا وَ لَا زَمْهَرِیرًا) ﴿۱۳﴾
در آنجا بر تختهاى زیبا تکیه کرده اند، نه آفتاب (سوزان) را در آن جا مى بینند و نه سرما را.

(وَ دَانِیَةً عَلَیْهِمْ ظِلَالُهَا وَ ذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِیلًا)﴿۱۴﴾
و در حالى است که سایه هاى آن (درختان بهشتى) بر آنها فرو افتاده و چیدن میوه هایش بسیار آسان است.

(وَ یُطَافُ عَلَیْهِم بِآنِیَةٍ مِّن فِضَّةٍ وَ أَکْوَابٍ کَانَتْ قَوَارِیرَا) ﴿۱۵﴾
و در گردا گرد آنها ظرفهایى سیمین و قدحهایى بلورین مى گردانند، (پر از بهترین غذاها و نوشیدنیها)

(قَوَارِیرَ مِن فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِیرًا)ا ﴿۱۶﴾
ظرفهاى بلورینى از نقره (شفاف)، که آنها را به اندازه مناسب آماده کرده اند.

(وَ یُسْقَوْنَ فِیهَا کَأْسًا کَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِیلًا) ﴿۱۷﴾
و در آن جا از جامهایى سیراب مى شوند لبریز (از شراب طهورى) که آمیخته با زنجبیل است،

(عَیْنًا فِیهَا تُسَمَّیٰ سَلْسَبِیلًا) ﴿۱۸﴾
از چشمه اى در آنجا که نامش سلسبیل است.

(وَ یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَیْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا)﴿۱۹﴾
و بر گردشان (براى پذیرایى) نوجوانانى جاودانى مى گردند که هرگاه آنها را ببینى گمان مى کنى مروارید پراکنده اند.

(وَ إِذَا رَأَیْتَ ثَمَّ رَأَیْتَ نَعِیمًا وَ مُلْکًا کَبِیرًا)﴿۲۰﴾
و هنگامى که آن جا را ببینى نعمت و ملک عظیمى را مى بینى!

(عَالِیَهُمْ ثِیَابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَ إِسْتَبْرَقٌ ۖ وَ حُلُّوا أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٍ وَ سَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا) ﴿۲۱﴾
بر اندام آنها [= بهشتیان ] لباسهایى است از حریر نازک سبز رنگ، و از دیباى ضخیم، و با دستبندهایى از نقره آراسته شده اند، و پروردگارشان شراب طهور به آنان مى نوشاند.

(إِنَّ هَٰذَا کَانَ لَكُمْ جَزَاءً وَ کَانَ سَعْیُکُم مَّشْکُورًا) ﴿۲۲﴾
این پاداش شماست، و سعى و تلاش شما مورد قدردانى است.

(إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ تَنزِیلًا) ﴿۲۳﴾
به یقین قرآن را ما بر تو نازل کردیم.

(فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ وَ لَاتُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ کَفُورًا) ﴿۲۴﴾
پس در (تبلیغ و اجراى) حکم پروردگارت شکیبا و با استقامت باش، و از هیچ گنهکار یا کافرى از آنان اطاعت مکن.

(وَ اذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ بُکْرَةً وَ أَصِیلًا) ﴿۲۵﴾
و نام پروردگارت را هر صبح و شام یاد کن.

صفحه قبل .......... صفحه ۵۷۹ .......... صفحه بعد
جعبه ابزار