• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۷۸ قرآن کریم سوره قیامت و انسان

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صفحه قبل .......... صفحه ۵۷۸ .......... صفحه بعد



(کَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ) ﴿۲۰﴾
هرگز چنین نیست (که شما مى پندارید!) بلکه شما دنیاى زودگذر را دوست دارید

(وَ تَذَرُونَ الْآخِرَةَ) ﴿۲۱﴾
وآخرت را رها مى کنید.

(وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ) ﴿۲۲﴾
(آرى ) در آن روز صورتهایى شاداب و مسرور است،

(إِلَیٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ) ﴿۲۳﴾
و به (الطاف) پروردگارشان مى نگرند.

(وَ وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ) ﴿۲۴﴾
و در آن روز صورتهایى عبوس و درهم کشیده است،

(تَظُنُّ أَن یُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ) ﴿۲۵﴾
(زیرا) مى دانند عذابى کمرشکن در پیش دارند!

(کَلَّاإِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِیَ) ﴿۲۶﴾
هرگز چنین نیست (او ایمان نمى آورد) تا موقعى که جان به گلوگاهش رسد،

(وَ قِیلَ مَنْ ۜ رَاقٍ) ﴿۲۷﴾
و گفته شود: «آیا کسى هست که (این بیمار را از مرگ) نجات دهد؟!»

(وَ ظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ) ﴿۲۸﴾
(در این هنگام) او به جدایى از دنیا یقین پیدا مى کند،

(وَ الْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ) ﴿۲۹﴾
و ساق پاها (از سختى جان دادن) به هم مى پیچد!

(إِلَیٰ رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ) ﴿۳۰﴾
در آن روز مسیر همه به سوى (دادگاه) پروردگارت خواهد بود.

(فَلَا صَدَّقَ وَ لَا صَلَّیٰ) ﴿۳۱﴾
(در آن روز گفته مى شود:) او ایمان نیاورد و نماز نخواند،

(وَ لَٰکِن کَذَّبَ وَ تَوَلَّیٰ) ﴿۳۲﴾
بلکه تکذیب کرد و روى گردان شد،

(ثُمَّ ذَهَبَ إِلَیٰ أَهْلِهِ یَتَمَطَّیٰ) ﴿۳۳﴾
سپس به سوى خانواده خود بازگشت در حالى که متکبرانه قدم بر مى داشت.

(أَوْلَیٰ لَكَ فَأَوْلَیٰ) ﴿۳۴﴾
(با این اعمال) عذاب الهى براى تو شایسته تر است، شایسته تر!

(ثُمَّ أَوْلَیٰ لَكَ فَأَوْلَیٰ) ﴿۳۵﴾
باز هم عذاب براى تو شایسته تر است، شایسته تر!

(أَ یَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن یُتْرَکَ سُدًی) ﴿۳۶﴾
آیا انسان گمان مى کند بى هدف رها مى شود؟!

(أ َ لَمْ یَکُ نُطْفَةً مِّن مَّنِیٍّ یُمْنَیٰ) ﴿۳۷﴾
آیا او نطفه اى از منى که در رحم ریخته مى شود نبود؟!

(ثُمَّ کَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّیٰ) ﴿۳۸﴾
سپس بصورت خون بسته درآمد، و خداوند او را آفرید و موزون ساخت،

(فَجَعَ لَ مِنْهُ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَ الْأُنثَیٰ) ﴿۳۹﴾
و از آن، دو زوج مرد و زن آفرید.

(أ َ لَیْسَ ذَٰلِکَ بِقَادِرٍ عَلَیٰ أَن یُحْیِیَ الْمَوْتَیٰ) ﴿۴۰﴾
آیا چنین کسى قادر نیست که مردگان را زنده کند؟!


(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
به‌نام خداوند بخشنده مهربان

(هَلْ أَتَیٰ عَلَی الْإِنسَانِ حِینٌ مِّنَالدَّهْرِ لَمْ یَکُن شَیْئًا مَّذْکُورًا) ۱﴿۱﴾
آیا این گونه نیست که زمانى طولانى از روزگار بر انسان گذشت که چیز قابل ذکرى نبود؟!

(ِ إِنَّا خَلَقْنَاالْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِیهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِیعًا بَصِیرًا) ﴿۲﴾
ما انسان را از نطفه به هم آمیخته اى آفریدیم، و او را مى آزماییم; (بدین جهت) او را شنوا و بینا قرار دادیم.

(إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکِرًا وَ إِمَّا کَفُورًا) ﴿۳﴾
ما راه را به او نشان دادیم، خواه شاکر باشد (و پذیرا گردد) یا ناسپاس.

(إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِینَ سَلَاسِلَ وَ أَغْلَالًا وَ سَعِیرًا) ﴿۴﴾
ما براى کافران،زنجیرها و غلها و شعله هاى سوزان آتش آماده کرده ایم!

(ِ إِنَّ الْأَبْرَارَ یَشْرَبُونَ مِن کَأْسٍ کَانَ مِزَاجُهَا کَافُورًا) ﴿۵﴾
به یقین ابرار (و نیکان) از جامى مى نوشند که با عطر خوشى آمیخته است،

صفحه قبل .......... صفحه ۵۷۸ .......... صفحه بعد
جعبه ابزار