نَضْر (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَضْر (به فتح نون و سکون ضاد) و
نِضارت (به کسر نون) از
واژگان قرآن کریم به معنای طراوت و
زیبائی است.
نَضْر و
نِضارت به معنای طراوت و
زیبائی است؛
راغب گوید: «النَّضْرَةُ: الحسن کالنّضارة»؛ در
مصباح نیز آن را زیبائی و نَضیر را زیبا گفته است.
در
نهج البلاغه خطبه ۲۱۹ فرموده:
«کَلَحَتِ الْوُجُوهُ النَّوَاضِرُ» «چهره‌های زیبا، بد منظر شدند».
(شرح‌های خطبه:
)
(وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ ناضِرَةٌ • اِلی رَبِّها ناظِرَةٌ) «چهره‌هائی در آن روز با طراوت و زیبااند و به
نعمت خدا نگاه می‌کنند».
(تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیمِ) «در چهره‌های آنها طراوت نعمت را مشاهده می‌کنی، که نعمت خوش منظرشان کرده است».
(وَ لَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُوراً) «
خدا در ظاهرشان طراوت و زیبائی و در قلوبشان
شادی قرار داده است».
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "نضر"، ج۷، ص۷۷.
