زنجبیل (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
زَنْجَبیل (به فتح زاء و سکون نون و فتح جیم) یکی از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم و نوعی ادویه است.
زَنْجَبيل:
(وَ يُسْقَوْنَ فِيها كَأْساً كانَ مِزاجُها زَنْجَبِيلًا) (و در آن جا از جامهايى سيراب مىشوند لبريز از شراب طهورى كه آميخته با زنجبيل است.)
زنجبيل معروف است در
مجمع و
صافی و
تفسیر بیضاوی گفتهاند:
عرب از
شراب ممزوج با زنجبيل بسيار خوشش میآيد.
در
اقرب آن را زنجبيل مشهور و نيز به معنى
خمر گفته است.
ناگفته نماند اين كلمه كه يكبار در قرآن آمده نكره است و نمیشود آن را زنجبيل ساده
دنیا دانست بلكه زنجبيل به خصوصى است.
طبرسی در ذيل آيه فوق از ابن عباس نقل میكند كه: هر چه خدا از
نعم بهشتى در قرآن وصف كرده نظير آن در دنيا نيست و خدا آن را به اسم معروف ذكر كرده (تا مردم بدانند).
قرشی بنایی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «زنجبیل»، ج۳، ص۱۸۰.