أَصیل (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَصیل (به فتح الف) از
واژگان قرآن کریم به وقت ما بعد
عصر تا
مغرب گفته می‌شود.
«
اَصِیل» چهار بار و «
آصَال» سه بار در
قرآن کریم آمده است.
أَصیل به وقت ما بعد عصر تا مغرب گفته می‌شود و جمع آن
آصال است.
به مواردی از
أَصیل که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ سَبِّحُوهُ بُکْرَةً وَ اَصِیلًا) «او را بامداد و آخر روز تسبیح گویید.»
(یُسَبِّحُ لَهُ فِیها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ رِجالٌ) «برای
خدا در آن خانه‌ها بامدادان و پسینان مردانی تسبیح گویند.»
جمع آن در قرآن فقط آصال استعمال شده است.
«اَصِیلٌ» چهار بار و «آصَالٌ» سه بار در قرآن آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اصل»، ج۱، ص۸۸
