(قُلْ إِنَّمَا أُنذِرُکُم بِالْوَحْیِ ۚ وَ لَا یَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعَاءَ إِذَا مَا یُنذَرُونَ)۴۵بگو: «من تنها بوسیله وحى به شما هشدار مى دهم.» ولى آنها که گوشهایشان کر است، هنگامى که هشدار داده مى شوند، سخنى را نمى شنوند.
(وَ لَئِن مَّسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِّنْ عَذَابِ رَبِّکَ لَیَقُولُنَّ یَا وَیْلَنَا إِنَّا کُنَّا ظَالِمِینَ )۴۶واگر شمه اى از عذاب پروردگارت به آنان برسد، فریادشان بلند مى شود که: «اى واى بر ما! ما همگى ستمکار بودیم!»
(وَ نَضَعُ الْمَوَازِینَ الْقِسْطَ لِیَوْمِ الْقِیَامَةِ فَلَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئًا ۖ وَ إِن کَانَ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ أَتَیْنَا بِهَا ۗ وَ کَفَیٰ بِنَا حَاسِبِینَ )۴۷ما ترازوهاى عدل را در روز قیامت برپا مى کنیم; پس به هیچ کس کمترین ستمى نمى شود; و اگر به مقدار سنگینى دانه خردلى (کار نیک و بدى) باشد، ما آن را حاضر مى کنیم; و کافى است که ما حساب کننده باشیم.
(وَ لَقَدْ آتَیْنَا مُوسَیٰ وَ هَارُونَ الْفُرْقَانَ وَ ضِیَاءً وَ ذِکْرًا لِّلْمُتَّقِینَ)۴۸ما به موسى و هارون، وسیله جدا کردن حق از باطل و نور، و آنچه مایه یادآورى براى پرهیزگاران است، دادیم.
(الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَیْبِ وَ هُم مِّنَ السَّاعَةِ مُشْفِقُونَ )۴۹همان کسانى که از پروردگارشان در نهان مى ترسند، و از قیامت بیم دارند.
(وَ هَٰذَا ذِکْرٌ مُّبَارَکٌ أَنزَلْنَاهُ ۚ أَ فَأَنتُمْ لَهُ مُنکِرُونَ )۵۰و این (قرآن) یادآورى پربرکتى است که (بر شما) نازل کردیم; آیا شما آن را انکار مى کنید؟!
۞ (وَ لَقَدْ آتَیْنَا إِبْرَاهِیمَ رُشْدَهُ مِن قَبْلُ وَ کُنَّا بِهِ عَالِمِینَ )۵۱ما وسیله رشد ابراهیم را از قبل به او دادیم; و از (شایستگى) او آگاه بودیم،
(إِذْ قَالَ لِأَبِیهِ وَ قَوْمِهِ مَا هَٰذِهِ التَّمَاثِیلُ الَّتِی أَنتُمْ لَهَا عَاکِفُونَ )۵۲آن هنگام که به پدرش [
سرپرستش که در آن زمان عمویش آزر بود] و قوم او گفت: «این مجسمه ها (ى بى روح) چیست که شما همواره آنها را پرستش مى کنید؟!»
(قَالُوا وَجَدْنَا آبَاءَنَا لَهَا عَابِدِینَ )۵۳گفتند: «ما پدران خود را یافتیم که آنها را عبادت مى کنند.»
(قَالَ لَقَدْ کُنتُمْ أَنتُمْ وَ آبَاؤُکُمْ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ )۵۴گفت: «به یقین شما و پدرانتان، در گمراهى آشکارى بوده اید.»
(قَالُوا أَجِئْتَنَا بِالْحَقِّ أَمْ أَنتَ مِنَ اللَّاعِبِینَ )۵۵گفتند: «آیا مطلب حقّى براى ما آورده اى، یا ما را به بازى گرفته اى؟!»
(قَالَ بَل رَّبُّکُمْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ الَّذِی فَطَرَهُنَّ وَ أَنَا عَلَیٰ ذَٰلِکُم مِّنَ الشَّاهِدِینَ )۵۶گفت: «بلکه (حق آورده ام) پروردگار شما همان پروردگار آسمانها و زمین است که آنها را آفریده; و من بر این امر، از گواهانم.
(وَ تَاللَّهِ لَأَکِیدَنَّ أَصْنَامَکُم بَعْدَ أَن تُوَلُّوا مُدْبِرِینَ )۵۷و به خدا سوگند، در غیاب شما، نقشه اى براى نابودى بتهایتان مى کشم!»
