(فَجَعَلَهُمْ جُذَاذًا إِلَّا کَبِیرًا لَهُم لَعَلَّهُمْ إِلَیْهِ یَرْجِعُونَ )۵۸سرانجام (با استفاده از یک فرصت مناسب)، همه بتها ـ جز بت بزرگشان ـ را قطعه قطعه کرد; شاید سراغ او بیایند.
(قَالُوا مَن فَعَلَ هَٰذَا بِآلِهَتِنَا إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمِینَ )۵۹(هنگامى که منظره بتها را دیدند،) گفتند: «هر کس با خدایان ما چنین کرده، به یقین از ستمکاران است!»
(قَالُوا سَمِعْنَا فَتًی یَذْکُرُهُمْ یُقَالُ لَهُ إِبْرَاهِیمُ )۶۰(گروهى) گفتند: «شنیدیم جوانى از (مخالفت با) بتها سخن مى گفت که او را ابراهیم مى گویند.»
(قَالُوا فَأْتُوا بِهِ عَلَیٰ أَعْیُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَشْهَدُونَ )۶۱(جمعیّت) گفتند: «او را در برابر دیدگان مردم بیاورید، تا گواهى دهند.»
(قَالُوا أَأَنتَ فَعَلْتَ هَٰذَا بِآلِهَتِنَا یَا إِبْرَاهِیمُ )۶۲(هنگامى که ابراهیم را حاضر کردند،) گفتند: «اى ابراهیم! تو با خدایان ما چنین کرده اى؟!»
(قَالَ بَلْ فَعَلَهُ کَبِیرُهُمْ هَٰذَا فَاسْأَلُوهُمْ إِن کَانُوا یَنطِقُونَ )۶۳گفت: «بلکه بزرگشان، چنین کرده باشد; از آنها بپرسید اگر سخن مى گویند.»
(فَرَجَعُوا إِلَیٰ أَنفُسِهِمْ فَقَالُوا إِنَّکُمْ أَنتُمُ الظَّالِمُونَ )۶۴آنها به (وجدان) خویش بازگشتند; و (به خود) گفتند: «حقّا که شما ستمکارید!»
(ثُمَّ نُکِسُوا عَلَیٰ رُءُوسِهِمْ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا هَٰؤُلَاءِ یَنطِقُونَ )۶۵سپس بر سرهایشان واژگونه شدند; (و حکم وجدان را به کلى فراموش کردند و گفتند:) تو مى دانى که اینها سخن نمى گویند.
(قَالَ أَفَتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا یَنفَعُکُمْ شَیْئًا وَ لَا یَضُرُّکُمْ )۶۶(ابراهیم) گفت: «آیا جز خدا چیزى را مى پرستید که نه کمترین سودى براى شما دارد، و نه زیانى به شما مى رساند؟!
(أُفٍّ لَّکُمْ وَ لِمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ ۖ أَفَلَا تَعْقِلُونَ )۶۷اف بر شما و بر آنچه جز خدا مى پرستید! آیا نمى اندیشید؟!»
(قَالُوا حَرِّقُوهُ وَ انصُرُو آلِهَتَکُمْ إِن کُنتُمْ فَاعِلِینَ )۶۸گفتند: «او را بسوزانید و معبودهاى خود را یارى کنید، اگر کارى از شما ساخته است.»
(قُلْنَا یَا نَارُ کُونِی بَرْدًا وَ سَلَامًا عَلَیٰ إِبْرَاهِیمَ )۶۹(سرانجام او را به آتش افکندند; ولى ما) گفتیم: «اى آتش! بر ابراهیم سرد و سالم باش.»
(وَ أَرَادُوا بِهِ کَیْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَخْسَرِینَ )۷۰آنها خواستند براى ابراهیم نقشه (خطرناکى) بکشند; ولى ما آنها را زیانکارترین مردم قرار دادیم
(وَ نَجَّیْنَاهُ وَ لُوطًا إِلَی الْأَرْضِ الَّتِی بَارَکْنَا فِیهَا لِلْعَالَمِینَ )۷۱و او و لوط را به آن سرزمین که آن را براى همه جهانیان پربرکت ساختیم [
= سرزمین شام ] نجات دادیم.
(وَ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ یَعْقُوبَ نَافِلَةً ۖ وَ کُلًّا جَعَلْنَا صَالِحِینَ )۷۲و اسحاق و ـ علاوه بر او ـ یعقوب را به وى بخشیدیم; و همه آنان را افرادى صالح قرار دادیم.
