• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صنم (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





صَنَم (به فتح صاد و نون) از واژگان قرآن کریم به معنای بت و جمع آن اصنام است.



صَنَم به معنای بت و جمع آن اصنام است.
راغب اصفهانی گفته: صنم جثه‌ای است که از نقره یا مس یا چوب ساخته شود، آن‌را برای تقرّب به خدا پرستش می‌کردند. ابن اثیر در النهایه گفته: آن چیزی است که جز خدا معبود اخذ شود و به قولی آن چیزی است که جسم یا صورت داشته باشد، و اگر جسم یا صورت نداشته باشد آن‌را وثن گویند. در اقرب الموارد تصریح شده که صنم معرب است.
[۶] شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده صنم.



(رَبِّ اجْعَلْ هَذَا الْبَلَدَ آمِناً وَ اجْنُبْنِی وَ بَنِیَّ اَنْ نَعْبُدَ الْاَصْنامَ‌) (..پروردگارا! اين شهر مکه را شهر امنى قرار ده؛ و من و فرزندانم را از پرستش بتها دور نگاه دار.)
اصنام به صیغه جمع پنج بار در قرآن آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۵۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۹۳.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۱۰۳.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۹۳.    
۵. ابن اثیر، النهایه فی غریب الحدیث والاثر، ج۳، ص۵۶.    
۶. شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده صنم.
۷. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۳۵.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۰.    
۹. انعام/سوره۶، آیه۷۴.    
۱۰. اعراف/سوره۷، آیه۱۳۸.    
۱۱. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۳۵.    
۱۲. شعراء/سوره۲۶، آیه۷۱.    
۱۳. انبیاء/سوره۲۱، آیه۵۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صنم»، ج۴، ص۱۵۶.    






جعبه ابزار