وثن (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَثَن (به فتح واو و ثاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای
بت بوده و سه بار در
قرآن مجید بکار رفته است.
وَثَن به معنای بت و جمع آن اوثان است. در
مصباح گوید: خواه از سنگ باشد یا چوب یا غیر آن.
(فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْاَوْثانِ وَ اجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ) (از پلیدیهای بتها اجتناب کنید! و از سخن باطل بپرهیزید!)
(اِنَّما تَعبُدونَ مِن دونِ اللَّهِ اَوثانًا) (شما غیر از
خدا فقط بتهایی (از سنگ و چوب) را می‌پرستید.)
(وَقالَ اِنَّمَا اتَّخَذتُم مِن دونِ اللَّهِ اَوثانًا) ((
ابراهیم) گفت: شما غیر از خدا بتهایی برای خود انتخاب کرده‌اید.)
در
نهج البلاغه خطبه ۱۴۵ فرموده:
«فَبَعَثَ مُحَمَّداً صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ بِالْحَقِّ لِیُخْرِجَ عِبَادَهُ مِنْ عِبَادَةِ الْاَوْثَانِ اِلَی عِبَادَتِهِ.» (
خداوند محمّد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را به حق مبعوث ساخت تا بندگانش را از پرستش بتها خارج و به
عبادت خود دعوت كند.)
محمد عبده در شرح آن گفته «وَثَنَ فلان بالمکان» یعنی: در مکانش ثابت و دائم شده صنم را از آن وثن گفته‌اند که نصب شده و در یک حال ثابت است.
کلبی در کتاب
الاصنام نقل کرده: بت اگر به صورت
انسان از چوب یا
طلا یا
نقره باشد صنم نامند و اگر از سنگ باشد وثن گویند. ناگفته نماند این سخن با آنچه گفته شد مناسبت دارد.
این لغت سه بار در قرآن مجید بکار رفته است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وثن»، ج۷، ص۱۸۱.
