• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وثن (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: وثن (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط: وثن (مفردات‌قرآن)، أوثان (لغات‌قرآن)، بت.


وَثَن (به فتح واو و ثاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای بت است. جمع آن اَْوْثَان بوده و این واژه فقط یک بار در نهج البلاغه آمده است.


وَثَن
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۲۱.    
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۳۲۴.    
(مثل شرف) به معنای بت آمده است. وَثَن جمع آن اَْوْثَان است خواه از سنگ باشد يا چوب و يا غير آن. کلبی در کتاب الاصنام گويد: بت اگر به صورت انسان از چوب يا طلا يا نقره باشد آن را صنم نامند و اگر از سنگ باشد آن را «وثن» گويند.
[۳] ابن الکلبی، کتاب الأصنام، ج۱، ص۵۳.    


• امام (صلوات‌الله‌علیه) فرموده است: «فَبَعَثَ اللهُ مُحَمَّداً بِالْحَقِّ لِيُخْرِجَ عِبَادَهُ مِنْ عِبَادَةِ الاَْوْثَانِ إِلَى عِبَادَتِهِ»
[۴] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۱۳، خطبه۱۴۷.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۴۰، خطبه۱۴۳.    
[۶] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۰۴، خطبه۱۴۷.    
[۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۶۵.    
«خداوند محمّد (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) را به حق مبعوث ساخت تا بندگانش را از پرستش بت‌ها خارج و به عبادت خود دعوت كند.»
[۸] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۰۹، خطبه۱۴۷.    
[۹] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۶۶.    
(شرح‌های خطبه:
[۱۰] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۶۸.    
[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۶۶۴.    
[۱۲] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۶۵.    
[۱۳] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۱۰۳.    
)

این ماده فقط یک بار در « نهج البلاغه» آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۲۱.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۳۲۴.    
۳. ↑ ابن الکلبی، کتاب الأصنام، ج۱، ص۵۳.    
۴. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۱۳، خطبه۱۴۷.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۴۰، خطبه۱۴۳.    
۶. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۰۴، خطبه۱۴۷.    
۷. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۶۵.    
۸. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۰۹، خطبه۱۴۷.    
۹. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۶۶.    
۱۰. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۶۸.    
۱۱. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۶۶۴.    
۱۲. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۶۵.    
۱۳. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۱۰۳.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وثن»، ج۲، ص۱۱۲۱.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 147 نهج البلاغه
جعبه ابزار