• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خطبه ۱۸۹ نهج البلاغه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



عقائدی ، سياسی


وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ)
از خطبه های‌ آن حضرت است
در باره ایمان و هجرت

۱. انواع الايمان

«فَمِنَ الْإِیمَانِ مَا یَکُونُ ثَابِتاً مُسْتَقِرّاً فِي الْقُلُوبِ،»۱
از ایمانها ایمانی‌ در دلها ثابت و برقرار،



«وَ مِنْهُ مَا یَکُونُ عَوَارِیَ بَیْنَ الْقُلُوبِ وَ الصُّدُورِ، (إِلَى أَجَل مَعْلُوم(۱)۲
و ایمانی‌ بین دلها و سینه ها تا مدتی‌ معین عاریتی‌ و ناپایدار است.



«فَإِذَا کَانَتْ لَكُمْ بَرَاءَةٌ مِنْ أَحَدٍ»۳
پس اگر از کسی‌ به علّتی‌ شرعی‌ برای‌ شما بیزاری‌ حاصل شد



«فَقِفُوهُ حَتَّى یَحْضُرَهُ الْمَوْتُ،»۴
او را واگذارید تا مرگش برسد،



«فَعِنْدَ ذلِكَ یَقَعُ حَدُّ الْبَرَاءَةِ۵
آن هنگام (اگر بر حال گذشته باقی‌ بود) مرز بیزاری‌ است.

۲. الهجرة و المهاجر

«وَ الْهِجْرَةُ قَائِمَةٌ عَلَى حَدِّهَا الْأَوَّلِ۶
وجوب هجرت بر همان اساس اولیّه اش باقی‌ است.



«مَا کَانَ لِلّهِ فِي أَهْلِ الْأَرْضِ حَاجَةٌ مِنْ مُسْتَسِرِّ الْأُمَّةِ وَ مُعْلِنِهَا۷
البته خدا را به مردم روی‌ زمین از آنان که ایمانشان را پنهان دارند یا آشکار نمایند نیازی‌ نیست.



«لَا یَقَعُ اسْمُ الْهِجْرَةِ عَلَى أَحَدٍ»۸
نام هجرت بر احدی‌ واقع نمی‌ شود



«الَّا بِمَعْرِفَةِ الْحُجَّةِ فِي الْأَرْضِ۹
مگر حجت خدا را در زمین بشناسد،



«فَمَنْ عَرَفَهَا وَ أَقَرَّ بِهَا فَهُوَ مُهَاجِرٌ۱۰
کسی‌ که حجت الهی‌ را شناخت و به او اقرار کرد مهاجر است.



«وَ لَا یَقَعُ اسْمُ الْإِسْتِضْعَافِ عَلَى مَنْ بَلَغَتْهُ الْحُجَّةُ فَسَمِعَتْهَا أُذُنُهُ وَ وَعَاهَا قَلْبُهُ۱۱
و نام مستضعف بر آن که حجت به او رسید و گوشش آن را شنید و دلش آن را حفظ کرد صدق نمی‌ کند.

۳. الصعوبة في الاحاديث

«إِنَّ أَمْرَنَا صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ،»۱۲
معرفت به ما کاری‌ است سخت و دشوار،



«لَا یَحْمِلُهُ إِلَّا عَبْدٌ مُؤْمِنٌ امْتَحَنَ اللهُ قَلْبَهُ للْإِیمَانِ،»۱۳
آن را جز عبدی‌ که خداوند قلبش را برای‌ ایمان امتحان کرده تحمل نمی‌ کند،



«وَ لَا یَعِی حَدِیثَنَا إِلَّا صُدُورٌ أَمِینَةٌ،»۱۴
و حدیث ما را فرا نگیرد جز سینه های‌ امین،



«وَ أَحْلَامٌ رَزِینَةٌ۱۵
و عقل های‌ متین.

۴. سعة علم الامام على (عليه‌السلام)

«أَيُّهَا النَّاسُ،»۱۶
ای‌ مردم،



«سَلُونِی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِی،»۱۷
پیش از آنکه مرا نیابید از من بپرسید،



«فَلَأَنَا بِطُرُقِ السَّمَاءِ أَعْلَمُ مِنِّي بِطُرُقِ الْأَرْضِ،»۱۸
که من به راههای‌ آسمان داناتر از راههای‌ زمینم،



«قَبْلَ أَنْ تَشْغَرَ بِرِجْلِهَا فِتْنَةٌ تَطَأُ فِي خِطَامِهَا،»۱۹
بپرسید پیش از آنکه فتنه ای‌ به شما روی‌ آورد که چون شتر بی‌ صاحب گام بردارد و مهار خود را لگدکوب کند،



«وَ تَذْهَبُ بِأَحْلاَمِ قَوْمِهَا۲۰
و عقول صاحب عقول را زایل نماید.



(۱) اشاره به آیات ۹۷ و ۹۸ سوره نساء    .




جعبه ابزار