• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حضر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حضر از واژگان نهج البلاغه به معنای حاضر شدن، ضدّ غائب شدن است. حضرت علی (علیه‌السلام) در خطبه ۸۴ از این واژه استفاده نموده است.



حضر، حضور: حاضر شدن، ضدّ غائب شدن، احضار: حاضر کردن، «احتضار و تحضّر» نیز به معنی حضور است، محاضرة از باب مفاعله به معنی غلبه و کثرت و نحو آنست «حضرة» مصدر است به معنی خلاف غائب بودن «محضرة» اسم مکان است یعنی محلّ حضور، جمع آن محاضر است.


««مجالسة اهل الهوی منساة للایمان و محضرة للشیطان»» (همنشينى با هواپرستان ایمان را به دست فراموشى مى‌سپارد و شیطان را به حضور مى‌كشاند.)(شرح‌های خطبه:)


۱. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۲۷۲.    
۲. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۶۶۷.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۱۶۸، خطبه ۸۵.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۱۴۹، خطبه ۸۴.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص، خطبه ۸۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۶۷.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۹۵.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۶۰۳.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۳، ص۵۳۵.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۱۳۵.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۳۵۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حضر»، ج۱، ص۲۸۲.    






جعبه ابزار