• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سمو (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: سمو (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))


سَمو (به فتح سین و سکون میم) از واژگان نهج‌البلاغه، اسم لفظى است كه بر چيزى گذاشته شود تا از ديگر چيزها متمايز گردد. موارد زیادی از این ماده در نهج‌البلاغه يافت می‌شود.


سَمو
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۵۴.    
اسم لفظى است كه بر چيزى گذاشته شود تا از ديگر چيزها متمايز گردد گويند: اصل آن «وسم» است به معنى علامت كه واو به همزه قلب شده است.
[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۳۰.    
[۳] شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۷۶۸.    


موردی که در «نهج‌البلاغه» آمده است به شرح ذیل می‌باشد.

۲.۱ - حکمت ۳۶۹

امیر‌المومنین علی (علیه‌السلام) درباره آخرالزمان فرمود:«يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لاَ يَبْقى فِيهِمْ مِنَ الْقُرآنِ إِلاَّ رَسْمُهُ، وَمِنَ الاِْسْلاَمِ إِلاَّ اسْمُهُ.»
[۴] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ج۱، ص۸۶۹.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۴۱.    
[۶] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۴۰، حکمت ۳۶۹.    
«بر مردم روزگارى خواهد آمد كه در بين آنان از قرآن جز خطوطش و از اسلام جز نامش باقى نماند.»
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۷.    
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۷.    
(شرح های خطبه:
[۹] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۷.    
[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۵، ص۷۳.    
[۱۱] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۵۳.    
[۱۲] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۹۹.    
)

موارد زیادی از این کلمه در نهج‌البلاغه آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۵۴.    
۲. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۳۰.    
۳. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۷۶۸.    
۴. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ج۱، ص۸۶۹.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۴۱.    
۶. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۴۰، حکمت ۳۶۹.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۷.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۷.    
۹. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۷.    
۱۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۵، ص۷۳.    
۱۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۵۳.    
۱۲. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۹۹.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سمو»، ج۱، ص۵۵۴.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان حکمت 369 نهج البلاغه
جعبه ابزار