• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۴۸۷ قرآن کریم سوره شوری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



(وَ مِنْ آیَاتِهِ الْجَوَارِ فِی الْبَحْرِ کَالْأَعْلَامِ)۳۲
از نشانه هاى او کشتى هاى کوه پیکرى است که در دریا (به کمک بادها) حرکت مى کنند.


(إِن یَشَأْ یُسْکِنِ الرِّیحَ فَیَظْلَلْنَ رَوَاکِدَ عَلَیٰ ظَهْرِهِ ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِّکُلِّ صَبَّارٍ شَکُورٍ)۳۳
اگر او اراده کند، باد را ساکن مى سازد تا آنها بر روى دریا بى حرکت بمانند; در این نشانه هایى است براى هر صبور شکرگزار.


(أَوْ یُوبِقْهُنَّ بِمَا کَسَبُوا وَ یَعْفُ عَن کَثِیرٍ)۳۴
یا اگر بخواهد آنها را بخاطر اعمالى که سرنشینانش انجام داده اند نابود مى سازد; و بسیارى را مى بخشد.


(وَ یَعْلَمَ الَّذِینَ یُجَادِلُونَ فِی آیَاتِنَا مَا لَهُم مِّن مَّحِیصٍ)۳۵
تا کسانى که در آیات ما مجادله مى کنند بدانند هیچ گریزگاهى ندارند.


(فَمَا أُوتِیتُم مِّن شَیْءٍ فَمَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ۖ وَ مَا عِندَ اللَّهِ خَیْرٌ وَ أَبْقَیٰ لِلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَلَیٰ رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ)۳۶
آنچه به شما عطا شده متاع (زودگذر) زندگى دنیاست، و آنچه نزد خداست براى کسانى که ایمان آورده و بر پروردگارشان توکّل مى کنند بهتر و پایدارتر است.


(وَ الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَوَاحِشَ وَ إِذَا مَاغَضِبُوا هُمْ یَغْفِرُونَ)۳۷
همان کسانى که از گناهان بزرگ و اعمال زشت اجتناب مىورزند، و هنگامى که خشمگین شوند عفو مى کنند.


(وَ الَّذِینَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ أَمْرُهُمْ شُورَیٰ بَیْنَهُمْ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ)۳۸
و کسانى که دعوت پروردگارشان را اجابت کرده ونماز را برپا مى دارند و امورشان با مشورت در میان آنها انجام مى گیرد و از آنچه به آنها روزى داده ایم انفاق مى کنند،


(وَ الَّذِینَ إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْیُ هُمْ یَنتَصِرُونَ)۳۹
و کسانى که هرگاه ستمى به آنها رسد (تسلیم ظلم نمى شوند و) یارى مى طلبند.


(وَ جَزَاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِّثْلُهَا ۖ فَمَنْ عَفَا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَی اللَّهِ ۚ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ)۴۰
کیفر بدى، مجازاتى است همانند آن; ولى هر کس عفو و اصلاح کند، پاداش او باخداست; به یقین او ستمکاران را دوست ندارد.


(وَ لَمَنِ انتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولَٰئِکَ مَا عَلَیْهِم مِّن سَبِیلٍ)۴۱
و کسى که چون ستمى بر او واقع شود (از خود دفاع کند و) یارى طلبد، هیچ ایرادى بر او نیست;


(إِنَّمَا السَّبِیلُ عَلَی الَّذِینَ یَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ یَبْغُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ ۚ أُولَٰئِکَ لَهُم عَذَابٌ أَلِیمٌ)۴۲
ایراد و مجازات بر کسانى است که به مردم ستم مى کنند و در زمین به ناحق ظلم روا مى دارند; براى آنان عذاب دردناکى است!


(وَ لَمَن صَبَرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذَٰلِکَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ)۴۳
و هر کس شکیبایى نموده و عفو کند، این کار، از امور پرارزش است.


(وَ مَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن وَلِیٍّ مِّن بَعْدِهِ ۗ وَ تَرَی الظَّالِمِینَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ یَقُولُونَ هَلْ إِلَیٰ مَرَدٍّ مِّن سَبِیلٍ)۴۴


کسى راکه خدا گمراه کند، هیچ سرپرست و یاورى جز او نخواهد داشت; و (روز قیامت) ستمکاران را در آن هنگام که عذاب الهى را مشاهده مى کنند مى بینى که مى گویند: «آیا راهى به سوى بازگشت (و جبران) وجود دارد؟!»




جعبه ابزار