صفحه ۵۴۷ قرآن کریم سوره حشر

صفحه قبل .......... صفحه ۵۴۷ .......... صفحه بعد

سوره حشر

(وَ َالَّذِینَ جَاءُوا مِن بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ وَ لَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّکَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ) ﴿۱۰﴾
(همچنین) کسانى که بعد از آنها [= بعد از مهاجران و انصار ] آمدند و مى گویند: «پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشى گرفتند بیامرز، و در دلهایمان حسد و کینه اى نسبت به مؤمنان قرار مده. پروردگارا، تو رئوف و مهربانى.»

(أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ نَافَقُوا یَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَکُمْ وَ لَا نُطِیعُ فِیکُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَ إِن قُوتِلْتُمْ لَنَنصُرَنَّکُمْ وَ اللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ) ﴿۱۱﴾
آیا منافقان را ندیدى که پیوسته به برادران کافرشان از اهل کتاب مى گفتند: «اگر شما را (از وطن) بیرون کنند، ما هم با شما بیرون خواهیم رفت و هرگز از هیچ کس درباره شما اطاعت نخواهیم کرد; و اگر با شما پیکار شود، یاریتان خواهیم نمود»؟! خداوند شهادت مى دهد که آنها دروغ مى گویند.

(لَئِنْ أُخْرِجُوا لَا یَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَ لَئِن قُوتِلُوا لَا یَنصُرُونَهُمْ وَ َلَئِن نَّصَرُوهُمْ لَیُوَلُّنَّ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا یُنصَرُونَ) ﴿۱۲﴾
اگر آنها را بیرون کنند با آنان بیرون نمى روند، و اگر با آنها پیکار شود یاریشان نخواهند کرد،و اگر یاریشان کنند پشت (به میدان) کرده فرار مى کنند; سپس کسى آنان را یارى نمى کند.

(لَأَنتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِی صُدُورِهِم مِّنَ اللَّهِ ۚ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَفْقَهُونَ) ﴿۱۳﴾
وحشت از شما در دلهاى آنها بیش از ترس از خداست; این بخاطر آن است که آنها گروهى نادانند.

(لَا یُقَاتِلُونَکُمْ جَمِیعًا إِلَّا فِی قُرًی مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاءِ جُدُرٍ ۚ بَأْسُهُم بَیْنَهُمْ شَدِیدٌ ۚ تَحْسَبُهُمْ جَمِیعًا وَ قُلُوبُهُمْ شَتَّیٰ ۚ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا یَعْقِلُونَ) ﴿۱۴﴾
آنها همگى جز در دژهاى محکم یا ازپشت دیوارها با شما نمى جنگند. پیکارشان در میان خودشان شدید است، (امّا در برابر شما ضعیف!) گمان مى کنى آنها متحدند، در حالى که دلهایشان پراکنده است; این بخاطر آن است که آنها گروهى هستند که تعقّل نمى کنند.

(کَمَثَلِ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ قَرِیبًا ۖ ذَاقُوا وَ بَالَ أَمْرِهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ) ﴿۱۵﴾
(مثل این گروه از یهود) مثل کسانى است که کمى پیش از آنان بودند، کیفر کار خود را چشیدند و براى آنها عذابى دردناک است!

(کَمَثَلِ الشَّیْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنسَانِ اکْفُرْ فَلَمَّا کَفَرَ قَالَ إِنِّی بَرِیءٌ مِّنکَ إِنِّی أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِینَ) ﴿۱۶﴾
آنها مثل شیطانند که به انسان گفت: «کافر شو (تا مشکلات تو را حل کنم).» امّا هنگامى که کافر شد گفت: «من از تو بیزارم، من از خداوندى که پروردگار جهانیان است بیم دارم.»

صفحه قبل .......... صفحه ۵۴۷ .......... صفحه بعد