(أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ أُوتُوا نَصِیبًا مِّنَ الْکِتَابِ یُدْعَوْنَ إِلَیٰ کِتَابِ اللَّهِ لِیَحْکُمَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ یَتَوَلَّیٰ فَرِیقٌ مِّنْهُمْ وَ هُم مُّعْرِضُونَ)۲۳آیا ندیدى کسانى را که بهره اى از کتاب آسمانى داشتند، و به سوى کتاب الهى دعوت شدند تا در میان آنها داورى کند، ولى گروهى از آنان، (با علم و آگاهى،) روى گردان مى شوند، در حالى که (از قبول حق) ابا دارند؟!
(ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَیَّامًا مَّعْدُودَاتٍ ۖ وَ غَرَّهُمْ فِی دِینِهِم مَّا کَانُوا یَفْتَرُونَ)۲۴این، به خاطر آن است که مى گفتند: «(به سبب امتیازى که به دیگران داریم) آتش (دوزخ)، جز چند روزى به ما نمى رسد». این افترا (و دروغى که به خدا بسته بودند،) آنها را در دینشان مغرور ساخت (و گرفتار انواع گناهان شدند).
(فَکَیْفَ إِذَا جَمَعْنَاهُمْ لِیَوْمٍ لَّا رَیْبَ فِیهِ وَ وُفِّیَتْ کُلُّ نَفْسٍمَّا کَسَبَتْ وَ هُمْ لَا یُظْلَمُونَ)۲۵پس چگونه خواهند بود هنگامى که آنها را براى آن روز (رستاخیز) که شکّى در آن نیست جمع کنیم، و به هر کس، (پاداش) آنچه انجام داده، بطور کامل داده شود؟ و به آنها ستمى نخواهد شد (زیرا محصول اعمال خود رامى چینند).
(قُلِ اللَّهُمَّ مَالِکَ الْمُلْکِ تُؤْتِی الْمُلْکَ مَن تَشَاءُ وَ تَنزِعُ الْمُلْکَ مِمَّن تَشَاءُ وَ تُعِزُّ مَن تَشَاءُ وَ تُذِلُّ مَن تَشَاءُ ۖ بِیَدِکَ الْخَیْرُ ۖ إِنَّکَ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ)۲۶بگو:«بار الها! اى مالک حکومتها! به هر کس بخواهى، حکومت مى بخشى; و از هر کس بخواهى، حکومت را مى گیرى; هر کس را بخواهى، عزّت مى دهى; و هر که را بخواهى خوار مى کنى. تمام خوبیها به دست توست; تو بر هر چیزى توانایى.
(تُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَ تُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ ۖ وَ تُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ ۖ وَ تَرْزُقُ مَن تَشَاءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ)۲۷شب را در روز داخل مى کنى، وروز را در شب; زنده را از مرده بیرون مى آورى، و مرده را از زنده; و به هر کس بخواهى، بدون حساب، روزى مى بخشى.»
(لَّا یَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْکَافِرِینَ أَوْلِیَاءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِینَ ۖ وَ مَن یَفْعَلْ ذَٰلِکَ فَلَیْسَ مِنَ اللَّهِ فِی شَیْءٍ إِلَّا أَن تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاةً ۗ وَ یُحَذِّرُکُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ ۗ وَ إِلَی اللَّهِ الْمَصِیرُ)۲۸افراد با ایمان نباید به جاى مؤمنان، کافران را دوست و سرپرست خود انتخاب کنند; وهر کس چنین کند، هیچ رابطه اى با خدا ندارد (و پیوند او به کلّى از خدا گسسته مى شود); مگر این که از آنها تقیه کنید (و بخاطر هدفهاى مهمترى کتمان نمایید). خداوند شما را از (نافرمانى) خود، برحذر مى دارد;و بازگشت (شما) به سوى خداست.
(قُلْ إِن تُخْفُوا مَا فِی صُدُورِکُمْ أَوْ تُبْدُوهُ یَعْلَمْهُ اللَّهُ ۗ وَ یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ ۗ وَ اللَّهُ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ)۲۹بگو: «اگر آنچه را در سینه هاى شماست، پنهان دارید یا آشکار کنید، خداوند آن را مى داند; و (نیز) از آنچه در آسمانها و زمین است، آگاه مى باشد; و خداوند بر هر چیزى تواناست.»
