گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِینَ )۱۳۷این همان روش و اخلاق پیشینیان است.
(وَ مَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ )۱۳۸و ما هرگز مجازات نخواهیم شد.»
(فَکَذَّبُوهُ فَأَهْلَکْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَةً ۖ وَ مَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ )۱۳۹آنان هود را تکذیب کردند، ما هم نابودشان کردیم; و در این، ماجرا نشانه روشنى بود; ولى بیشتر آنان مؤمن نبودند.
(وَ إِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ )۱۴۰و به یقین پروردگارِ تو توانا و مهربان است.
(کَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِینَ )۱۴۱قوم ثمود (نیز) پیامبران راتکذیب کردند،
(إِذْ قَالَ لَهُم أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ )۱۴۲هنگامى که برادرشان صالح به آنان گفت: «آیا تقوا پیشه نمى کنید؟!
(إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ )۱۴۳من براى شما پیامبرى امین هستم.
(فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُونِ )۱۴۴پس تقواى الهى پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید.
(وَ مَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَیٰ رَبِّ الْعَالَمِینَ )۱۴۵من در برابر این (دعوت،) پاداشى از شما نمى طلبم; پاداش من تنها بر پروردگار جهانیان است.
(أَتُتْرَکُونَ فِی مَا هَاهُنَا آمِنِینَ )۱۴۶آیا (شما فکر مى کنید) همیشه در نهایت امنیّت در نعمتهایى که این جاست مى مانید،
(فِی جَنَّاتٍ وَ عُیُونٍ )۱۴۷در این باغها و چشمه ها،
(وَ زُرُوعٍ وَ نَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِیمٌ )۱۴۸در میان کشتزارها و نخلهایى که میوه هایش شیرین و رسیده است؟!
(وَ تَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتًا فَارِهِینَ )۱۴۹و از کوهها خانه هایى مى تراشید، و در آن به عیش و نوش مى پردازید.
(فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُونِ )۱۵۰پس تقواى الهى پیشه کنید و مرا اطاعت نمایید.
(وَ لَا تُطِیعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِینَ )۱۵۱وفرمان مسرفان را اطاعت نکنید.
(الَّذِینَ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ وَ لَا یُصْلِحُونَ )۱۵۲همان کسانى که در زمین فساد مى کنند و اصلاح نمى کنند.»
(قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِینَ )۱۵۳گفتند: «(اى صالح!) تو از افسون شدگانى (و عقل خود را از دست داده اى.)
(مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآیَةٍ إِن کُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ )۱۵۴تو فقط بشرى همچون مایى; اگر راست مى گویى معجزه و نشانه اى بیاور!»
(قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَ لَکُمْ شِرْبُ یَوْمٍ مَّعْلُومٍ )۱۵۵گفت: «این ناقه اى است که (معجزه الهى است) براى او سهمى از آب (قریه)، و براى شما سهم روز معیّنى است.
(وَ لَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَیَأْخُذَکُمْ عَذَابُ یَوْمٍ عَظِیمٍ )۱۵۶هیچ گونه آزارى به آن نرسانید، که عذاب روزى بزرگ شما را فرا خواهد گرفت!»
(فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِینَ )۱۵۷سرانجام (بر آن ناقه حمله نموده) آن را از پاى در آوردند، سپس از کرده خود پشیمان شدند.
(فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَةً ۖ وَ مَا کَانَ أَکْثَرُهُم مُّؤْمِنِینَ )۱۵۸و عذاب الهى آنان را فرا گرفت; در این ماجرا نشانه روشنى بود; ولى بیشتر آنان مؤمن نبودند.
(وَ إِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ )۱۵۹و پروردگار تو توانا و مهربان است.
