نَحْت (مفردات‌قرآن)

نَحْت (به فتح نون و سکون حاء) از واژگان قرآن کریم به معنای تراشیدن است.
مشتقات نَحْت که در آیات قرآن آمده عبارتند از:

تَنْحِتُونَ‌ (به فتح تاء، سکون نون و کسر حاء) به معنای می‌تراشید؛

یَنْحِتُونَ‌ (به فتح یاء، سکون نون و کسر حاء) به معنای می‌تراشیدند، است.

نَحْت به معنای تراشیدن است.

به مواردی از نَحَتَ که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(قالَ اَ تَعْبُدُونَ ما تَنْحِتُونَ‌)
«گفت آیا آن‌چه را که بدست خود می‌تراشید می‌پرستید؟!»

(وَ کانُوا یَنْحِتُونَ‌ مِنَ الْجِبالِ بُیُوتاً آمِنِینَ‌)
«در حال ایمنی از کوه‌ها خانه‌ها می‌تراشیدند و می‌ساختند»

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۳۰.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۹۴.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۲۵.
۴.	↑ صافات/سوره۳۷، آیه۹۵.
۵.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۲۶.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۵۰.
۷.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۱۶.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۰۳.
۹.	↑ حجر/سوره۱۵، آیه۸۲.
۱۰.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۲۷۴.
۱۱.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۱۸۶.
۱۲.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۲۱۰.
۱۳.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۵۲۹.