حضرت صالح (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حضرت صالح (علیه‌السلام) از پیامبران عظیم‌الشان (علیهم‌السلام) که نامش در
قرآن کریم ۹ بار آمده، و از حیث زمان بعد از
حضرت نوح (علیه‌السلام) و قبل از
حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) است.
حضرت صالح (علیه‌السلام) از پیامبران عظیم‌الشان (علیهم‌السلام) که نامش در کلام اللّه مجید ۹ بار آمده، و از حیث زمان بعد از حضرت نوح (علیه‌السلام) و قبل از حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) است.
این رسول گرامی بر
قوم ثمود مبعوث گردید که قومی بت‌پرست بودند، چنانکه از قولش
(یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَکُمْ مِنْ اِلهٍ غَیْرُهُ...) (..اى قوم من! تنها
خدا را بپرستيد، كه جز او، معبودى براى شما نيست...)
و از کلام قومش
(اَ تَنْهانا اَنْ نَعْبُدَ ما یَعْبُدُ آباؤُنا...) (آيا ما را از
پرستش آنچه پدرانمان مى‌پرستيدند،
نهی مى‌كنى؟!...)
روشن می‌شود. تفصیل حالات قوم ثمود و محل سکونت آنها و کیفیّت و حقیقت عذابشان در «ثمد» گذشت.
مشروح احوال این پیامبر عظیم‌الشان و گفتگوهایش با قوم نافرمان در
سوره اعراف آیات ۷۳- ۷۹،
سوره هود آیات: ۶۱- ۶۸،
سوره شعراء آیات: ۱۴۲- ۱۵۹،
سوره نمل آیات: ۴۵- ۵۳.
مذکور است.
حضرت صالح (علیه‌السلام) هرچه بیشتر
تبلیغ کرد در قوم خویش گوش شنوا نیافت گفتند: وجود تو و پیروانت برای ما مایه شومی است. تصمیم گرفتند او و خانواده‌اش را شب هنگام بکشند
گفتند: تو جادو زده‌ای. تو مثل مائی چه مزیتی داری تا پیامبر شوی؟
گفتند: پیش از این امیدها از تو داشتیم آیا ما را از آنچه پدرانمان می‌پرستیدند منع می‌کنی؟!
آخر کار
ناقه صالح را که
معجزه آن حضرت و حیوانی مفید بود بکشتند و گفتند: اگر از پیامبرانی عذابی که وعده می‌دهی بیاور.
فرمود: سه روز در خانه‌های خویش خوش باشید این وعده دروغ ندارد.
سه روز مهلت ظاهرا برای آن بود که شاید در عرض آن متنبه شده و به سوی خدای مهربان رو آورند، چنانکه از
آیه ۴۶ نمل روشن می‌شود.
سرانجام صاعقه شدیدی بر آنها باریدن گرفت و همه را با آتش و صیحه خود از بین برد (رجوع به ثمد)
صالح با پیروان خویش از عذاب نجات یافت
و آنگاه که به سر اجساد بی‌جان آمد با کمال تاسف فرمود:
(فَتَوَلَّی عَنْهُمْ وَ قالَ یا قَوْمِ لَقَدْ اَبْلَغْتُکُمْ رِسالَةَ رَبِّی وَ نَصَحْتُ لَکُمْ وَ لکِنْ لا تُحِبُّونَ النَّاصِحِینَ) «ای قوم رسالت خدا را به شما رساندم و شما را
نصیحت کردم، لیکن ناصحان را دوست ندارید.»
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صالح»، ج۴، ص۱۴۴.
