گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا لَن تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَ لَا أَوْلَادُهُم مِّنَ اللَّهِ شَیْئًا ۖ وَ أُولَٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ ۚ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ)۱۱۶کسانى که کافر شدند، هرگز اموال و فرزندانشان نمى تواند چیزى، از مجازات خدا را از آنان بکاهد. آنها اصحاب دوزخند; و جاودانه در آن خواهند ماند.
(مَثَلُ مَا یُنفِقُونَ فِی هَٰذِهِ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا کَمَثَلِ رِیحٍ فِیهَا صِرٌّ أَصَابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ فَأَهْلَکَتْهُ ۚ وَ مَا ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَ لَٰکِنْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ)۱۱۷آنچه آنها در این زندگى دنیا انفاق مى کنند، همانند باد سوزانى است که به زراعت قومى که بر خود ستم کرده (و در جایگاه نامناسب، کشت نموده اند)، بوزد و آن را نابود سازد. خدا به آنها ستم نکرده; بلکه آنها، خودشان به خویشتن ستم مى کنند.
(یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِّن دُونِکُمْ لَا یَأْلُونَکُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَ مَا تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ ۚ قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیَاتِ ۖ إِن کُنتُمْ تَعْقِلُونَ)۱۱۸اى کسانى که ایمان آورده اید! محرم اسرارى از غیر خود، انتخاب نکنید. آنها از هر گونه شرّ و فسادى درباره شما، کوتاهى نمى کنند. آنها دوست دارند شما در رنج و زحمت باشید. (نشانه هاى) دشمنى از سخنانشان آشکار شده; و آنچه در دلهایشان پنهان مى دارند، از آن مهمتر است. ما آیات (و راههاى پیشگیرى از شرّ آنها) را براى شما بیان کردیم اگر بیندیشید.
(هَا أَنتُمْ أُولَاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَ لَا یُحِبُّونَکُمْ وَ تُؤْمِنُونَ بِالْکِتَابِ کُلِّهِ وَ إِذَا لَقُوکُمْ قَالُوا آمَنَّا وَ إِذَا خَلَوْا عَضُّوا عَلَیْکُمُ الْأَنَامِلَ مِنَ الْغَیْظِ ۚ قُلْ مُوتُوا بِغَیْظِکُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ)۱۱۹شما کسانى هستید که آنها را دوست دارید; امّا آنها شما را دوست ندارند. و (شما) به همه کتابهاى آسمانى ایمان دارید ولى (آنها) هنگامى که شما را ملاقات مى کنند، (بدروغ) مى گویند: « ایمان آورده ایم.» امّا هنگامى که تنها مى شوند، از شدّت خشم بر شما، سرِ انگشتان (خود را به دندان) مى گزند! بگو: «با همین خشم بمیرید! خدا از (اسرار) درون سینه ها آگاه است.»
(إِن تَمْسَسْکُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَ إِن تُصِبْکُمْ سَیِّئَةٌ یَفْرَحُوا بِهَا ۖ وَ إِن تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لَا یَضُرُّکُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئًا ۗ إِنَّ اللَّهَ بِمَا یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ)۱۲۰اگر نیکى به شما برسد، آنها را ناراحت مى کند; و اگر حادثه ناگوارى براى شما رخ دهد، خوشحال مى شوند. ولى اگر (در برابرشان) استقامت و پرهیزگارى پیشه کنید، توطئه هاى آنان، به شما زیانى نمى رساند; زیرا خداوند بر آنچه انجام مى دهند، احاطه دارد.
(وَ إِذْ غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِکَ تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنِینَ مَقَاعِدَ لِلْقِتَالِ ۗ وَ اللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ)۱۲۱و (به یاد آور) زمانى را که (در آستانه جنگ احد) صبحگاهان، از میان خانواده خود، جهت انتخاب اردوگاه جنگ براى مؤمنان، بیرون رفتى. و خداوند، شنوا و داناست.
