بغض (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

بُغْض (به ضم باء و سکون غین) از واژگان قرآن کریم به معنای کینه و دشمنی است. این واژه پنج بار و فقط به صیغه‌ بغضاء در قرآن آمده است.

---

بُغْض به معنای کینه و دشمنی است. در اقرب الموارد می‌گوید: بُغْض‌ ضدّ حبّ، بغضاء و بغضه شدت دشمنی است.. راغب گفته: آن تنفّر نفس از شیئ است بر خلاف حبّ که میل نفس بشی‌ء می‌باشد.

---

(قَدْ بَدَتِ‌ الْبَغْضاءُ مِنْ اَفْواهِهِمْ وَ ما تُخْفِی صُدُورُهُمْ اَکْبَرُ) «دشمنی از گفتارشان هویداست و آنچه سینه‌شان پنهان می‌کند بزرگتر است». این کلمه فقط پنج بار و همه به صیغه‌ی بغضاء در قرآن آمده است.
قاموس و صحاح نیز بِغْضَة و بَغْضَاء را شدّت بُغْض گفته‌اند.

---