گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(سَنَسِمُهُ عَلَی الْخُرْطُومِ)۱۶ولى ما بزودى بر بینى او داغ (ننگ) مى نهیم.
(إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ کَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَیَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِینَ)۱۷ماآنها را آزمودیم، همان گونه که «صاحبان باغ» را آزمایش کردیم، هنگامى که سوگند خوردند که میوه هاى باغ را صبحگاهان (دور از چشم مستمندان) بچینند.
(وَ لَا یَسْتَثْنُونَ)۱۸وهیچ (کس را) از آن استثنا نکنند;
(فَطَافَ عَلَیْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّکَ وَ هُمْ نَائِمُونَ)۱۹امّا عذابى فراگیر از سوى پروردگارت (شب هنگام) بر باغ آنها فرود آمد در حالى که آنان در خواب بودند،
(فَأَصْبَحَتْ کَالصَّرِیمِ)۲۰و آن باغ (سرسبز) همچون شب سیاه و ظلمانى شد.
(فَتَنَادَوْا مُصْبِحِینَ)۲۱صبحگاهان یکدیگر را صدا زدند،
(أَنِ اغْدُوا عَلَیٰ حَرْثِکُمْ إِن کُنتُمْ صَارِمِینَ)۲۲که اکنون به سوى کشتزار و باغ خود حرکت کنید اگر قصد چیدن میوه ها را دارید.
(فَانطَلَقُوا وَ هُمْ یَتَخَافَتُونَ)۲۳آنها حرکت کردند در حالى که آهسته با هم مى گفتند:
(أَن لَّا یَدْخُلَنَّهَا الْیَوْمَ عَلَیْکُم مِّسْکِینٌ)۲۴«مواظب باشیدامروز حتى یک فقیر در آن باغ بر شما وارد نشود.»
(وَ غَدَوْا عَلَیٰ حَرْدٍ قَادِرِینَ)۲۵(آرى) آنها صبحگاهان تصمیم داشتند که با قدرت از مستمندان جلوگیرى کنند.
(فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ)۲۶هنگامى که (وارد باغ شدند و) آن را دیدند گفتند: «حقاً ما گمراهیم.
(بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ)۲۷بلکه ما محرومیم (و همه چیز از دست ما رفته).
(قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّکُمْ لَوْ لَا تُسَبِّحُونَ)۲۸آنکه از همه آنها عاقلتر بود گفت: «آیا به شما نگفتم چرا تسبیح خدا نمى گویید؟!»
(قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا کُنَّا ظَالِمِینَ)۲۹گفتند: «منزّه است پروردگار ما، به یقین ما ستمکار بودیم.»
(فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَیٰ بَعْضٍ یَتَلَاوَمُونَ)۳۰سپس رو به یکدیگر کرده به سرزنش هم پرداختند،
(قَالُوا یَا وَیْلَنَا إِنَّا کُنَّا طَاغِینَ)۳۱(وفریادشان بلند شد) گفتند: «واى بر ما که طغیانگر بودیم!
(عَسَیٰ رَبُّنَا أَن یُبْدِلَنَا خَیْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَیٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ)۳۲امیدواریم پروردگارمان(مارا ببخشد و)بهتر ازآن به جاى آن به ما بدهد، چرا که ما به سوى پروردگارمان روى آوردیم.»
(کَذَٰلِکَ الْعَذَابُ ۖ وَ لَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَکْبَرُ ۚ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ)۳۳این گونه است عذاب (خداوند در دنیا)، و عذاب آخرت از آن بزرگتر است اگر مى دانستند.
(إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِیمِ)۳۴به یقین براى پرهیزگاران نزد پروردگارشان باغهاى پرنعمت بهشتى است.
(أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِینَ کَالْمُجْرِمِینَ)۳۵آیا مؤمنان را همچون مجرمان قرار دهیم؟!
(مَا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ)۳۶شما را چه مى شود؟! چگونه داورى مى کنید؟!
(أَمْ لَکُمْ کِتَابٌ فِیهِ تَدْرُسُونَ)۳۷آیا کتابى دارید که از آن درس مى گیرید،
(إِنَّ لَکُمْ فِیهِ لَمَا تَخَیَّرُونَ)۳۸که در آن آمده است هر چه را بخواهید مى توانید انتخاب کنید؟!
(أَمْ لَکُمْ أَیْمَانٌ عَلَیْنَا بَالِغَةٌ إِلَیٰ یَوْمِ الْقِیَامَةِ ۙ إِنَّ لَکُمْ لَمَا تَحْکُمُونَ)۳۹یا این که عهد مستمرى تا روز قیامت بر ما دارید که هرچه را حکم کنید براى شما باشد؟!
(سَلْهُمْ أَیُّهُم بِذَٰلِکَ زَعِیمٌ)۴۰از آنها بپرس کدامشان چنین چیزى را تضمین مى کند؟!
(أَمْ لَهُم شُرَکَاءُ فَلْیَأْتُوا بِشُرَکَائِهِمْ إِن کَانُوا صَادِقِینَ)۴۱یا این که معبودانى دارند که آنها را همتاى خدا قرار داده اند (و براى آنان شفاعت مى کنند)؟! اگر راست مى گویند همتایان خود را بیاورند!
(یَوْمَ یُکْشَفُ عَن سَاقٍ وَ یُدْعَوْنَ إِلَی السُّجُودِ فَلَا یَسْتَطِیعُونَ)۴۲(به خاطر بیاورید) روزى را که هول و وحشت به نهایت مى رسد و دعوت به سجود مى شوند، امّا نمى توانند (سجده کنند).
