گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ لَا یَأْتُونَکَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئْنَاکَ بِالْحَقِّ وَ أَحْسَنَ تَفْسِیرًا )۳۳آنان هیچ مَثَلى براى تو نمى آورند مگر این که ما حق و بهترین تفسیر را براى تو مى آوریم، (و پاسخى قاطع که در برابر آن ناتوان شوند).
(الَّذِینَ یُحْشَرُونَ عَلَیٰ وُجُوهِهِمْ إِلَیٰ جَهَنَّمَ أُولَٰئِکَ شَرٌّ مَّکَانًا وَ أَضَلُّ سَبِیلًا )۳۴(تو را متهم به گمراهى مى کنند، ولى،) آنان که برصورتهایشان به سوى جهنم محشور مى شوند، بدترین محل را دارند و گمراه ترین افرادند.
(وَ لَقَدْ آتَیْنَا مُوسَی الْکِتَابَ وَ جَعَلْنَا مَعَهُ أَخَاهُ هَارُونَ وَزِیرًا )۳۵و ما به موسى کتاب آسمانى دادیم; و برادرش هارون را یاورِ او قرار دادیم;
(فَقُلْنَا اذْهَبَا إِلَی الْقَوْمِ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا فَدَمَّرْنَاهُمْ تَدْمِیرًا )۳۶و گفتیم: «به سوى این قوم که آیات ما را تکذیب کردند بروید!» (امّا آن مردم به مخالفت برخاستند) و ما آنان را به طور کامل هلاک کردیم.
(وَ قَوْمَ نُوحٍ لَّمَّا کَذَّبُوا الرُّسُلَ أَغْرَقْنَاهُمْ وَ جَعَلْنَاهُمْ لِلنَّاسِ آیَةً ۖ وَ أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِینَ عَذَابًا أَلِیمًا )۳۷و قوم نوح را هنگامى که پیامبران را تکذیب کردند غرق نمودیم، و آنان را نشانه و عبرتى براى مردم قرار دادیم; و براى ستمکاران عذاب دردناکى فراهم ساخته ایم!
(وَ عَادًا وَ ثَمُودَ وَ أَصْحَابَ الرَّسِّ وَ قُرُونًا بَیْنَ ذَٰلِکَ کَثِیرًا )۳۸(همچنین) قوم عادو ثمود و اصحاب رسّ [
= گروهى که درختان صنوبر را مى پرستیدند ] و اقوام بسیارى را که در این میان بودند، (هلاک کردیم)
(وَ کُلًّا ضَرَبْنَا لَهُ الْأَمْثَالَ ۖ وَ کُلًّا تَبَّرْنَا تَتْبِیرًا )۳۹و براى هر یک از آنها مَثَلها زدیم; و (چون سودى نداد،) همگى را نابود کردیم
(وَ لَقَدْ أَتَوْا عَلَی الْقَرْیَةِ الَّتِی أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ ۚ أَفَلَمْ یَکُونُوا یَرَوْنَهَا ۚ بَلْ کَانُوا لَا یَرْجُونَ نُشُورًا )۴۰(مشرکان مکّه) از کنار شهرى که باران شرّ بر آن باریده بود [
= دیار قوم لوط که خداوند آن را سنگباران کرده بود ] گذشتند; آیا آن را نمى دیدند؟! (آرى، مى دیدند) ولى به رستاخیز ایمان نداشتند.
(وَ إِذَا رَأَوْکَ إِن یَتَّخِذُونَکَ إِلَّا هُزُوًا أَ هَٰذَا الَّذِی بَعَثَ اللَّهُ رَسُولًا )۴۱و هنگامى که تو را مى بینند، کارى جز مسخره کردن تو ندارند (و مى گویند:) آیا این همان کسى است که خدا او را به پیامبرى برانگیخته است؟!
(إِن کَادَ لَیُضِلُّنَا عَنْ آلِهَتِنَا لَوْلَا أَن صَبَرْنَا عَلَیْهَا ۚ وَ سَوْفَ یَعْلَمُونَ حِینَ یَرَوْنَ الْعَذَابَ مَنْ أَضَلُّ سَبِیلًا )۴۲اگر ما بر (پرستش) معبودهایمان استقامت نمى کردیم، بیم آن مى رفت که ما را گمراه سازد! امّا هنگامى که عذاب الهى را ببینند، بزودى مى فهمند چه کسى گمراه تر بوده است!
(أَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَٰهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنتَ تَکُونُ عَلَیْهِ وَکِیلًا )۴۳آیا دیدى کسى را که هواى نفسش را معبود خود برگزیده است؟! آیا تو مى توانى به دفاع از او برخیزى (و او را هدایت کنى)؟!
