• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۳۶۴ قرآن کریم سوره فرقان

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



(أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَکْثَرَهُمْ یَسْمَعُونَ أَوْ یَعْقِلُونَ ۚ إِنْ هُمْ إِلَّا کَالْأَنْعَامِ ۖ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِیلًا )۴۴
آیا گمان مى برى بیشتر آنان مى شنوند یا مى فهمند؟! آنان فقط همچون چهارپایانند، بلکه گمراهترند.


(أَلَمْ تَرَ إِلَیٰ رَبِّکَ کَیْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَ لَوْ شَاءَ لَجَعَلَهُ سَاکِنًا ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَیْهِ دَلِیلًا )۴۵
آیا ندیدى چگونه پروردگارت سایه را گسترده ساخت؟! و اگر مى خواست آن را ساکن قرار مى داد; سپس خورشید را دلیلى بر آن قرار دادیم.


(ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَیْنَا قَبْضًا یَسِیرًا )۴۶
سپس آن را آهسته جمع مى کنیم (و نظام حیات بخش سایه و آفتاب را حاکم مى سازیم).


(وَ هُوَ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ اللَّیْلَ لِبَاسًا وَ النَّوْمَ سُبَاتًا وَ جَعَلَ النَّهَارَ نُشُورًا )۴۷
او کسى است که شب را براى شما پوشش قرار داد، و خواب را مایه استراحت، و روز را وسیله حیات (و حرکت).


(وَ هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ الرِّیَاحَ بُشْرًا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ ۚ وَ أَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا )۴۸
او کسى است که بادها را بشارتگرانى پیش از (باران) رحمتش فرستاد، و از آسمان آبى پاک کننده نازل کردیم،


(لِّنُحْیِیَ بِهِ بَلْدَةً مَّیْتًا وَ نُسْقِیَهُ مِمَّا خَلَقْنَا أَنْعَامًا وَ أَنَاسِیَّ کَثِیرًا )۴۹
تا بوسیله آن، سرزمین مرده اى را زنده کنیم;و آن را به مخلوقاتى که آفریده ایم ـ چهار پایان و انسانهاى بسیار ـ بنوشانیم.


(وَ لَقَدْ صَرَّفْنَاهُ بَیْنَهُمْ لِیَذَّکَّرُوا فَأَبَیٰ أَکْثَرُ النَّاسِ إِلَّا کُفُورًا )۵۰
ما این آیات را بصورتهاى گوناگون براى آنان بیان کردیم تا متذکّر شوند، ولى بیشتر مردم از هر کارى جز انکار و کفر ابا دارند.


(وَ لَوْ شِئْنَا لَبَعَثْنَا فِی کُلِّ قَرْیَةٍ نَّذِیرًا )۵۱
و اگر مى خواستیم، در هر شهر و دیارى بیم دهنده اى بر مى انگیختیم (ولى این کار لزومى نداشت.)


(فَلَا تُطِعِ الْکَافِرِینَ وَ جَاهِدْهُم بِهِ جِهَادًا کَبِیرًا )۵۲
بنابراین از کافران اطاعت مکن، و بوسیله قرآن با آنان مبارزه و جهاد بزرگى بنما.


(وَ هُوَ الَّذِی مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ هَٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ وَ هَٰذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَ جَعَلَ بَیْنَهُمَا بَرْزَخًا وَ حِجْرًا مَّحْجُورًا )۵۳
او کسى است که دو دریا را در کنار هم قرارداد; این گوارا و شیرین، و آن شور و تلخ; و در میان آنها برزخى قرار داد (تا با هم مخلوط نشوند گویى هر یک به دیگرى مى گوید:) دور باش و نزدیک نیا!


(وَ هُوَ الَّذِی خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَ صِهْرًا ۗ وَ کَانَ رَبُّکَ قَدِیرًا )۵۴
او کسى است که از آب، انسانى را آفرید; سپس او را (داراى) نسب و سبب قرار داد(و نسل او را از این دو طریق گسترش داد); و پروردگار تو همواره توانا بوده است.


(وَ یَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا یَنفَعُهُمْ وَ لَا یَضُرُّهُمْ ۗ وَ کَانَ الْکَافِرُ عَلَیٰ رَبِّهِ ظَهِیرًا)۵۵
وآنان جز خدا چیزهایى را مى پرستند که نه به آنان سودى مى رساند و نه زیانى; و کافران همیشه در برابر پروردگارشان (در طریق کفر) پشتیبان یکدیگرند.




جعبه ابزار