گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)به نام خداوند رحمتگر مهربان
(وَ الشَّمْسِ وَ ضُحَاهَا)۱سوگند به
خورشيد و
تابندگى اش
(وَ الْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا)۲سوگند به ماه چون پى [
خورشيد] رود
(وَ النَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا)۳سوگند به روز چون [
زمين را] روشن گرداند
(وَ اللَّیْلِ إِذَا یَغْشَاهَا)۴سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد
(وَ السَّمَاء وَ مَا بَنَاهَا)۵سوگند به آسمان و آن كس كه آن را برافراشت
(وَ الْأَرْضِ وَ مَا طَحَاهَا)۶سوگند به زمين و آن كس كه آن را گسترد
(وَ نَفْسٍ وَ مَا سَوَّاهَا)۷سوگند به نفس و آن كس كه آن را درست كرد
(فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَ تَقْوَاهَا)۸سپس پليدكارى و پرهيزگارى اش را به آن الهام كرد
(قَدْ أَفْلَحَ مَن زَکَّاهَا)۹كه هر كس آن را پاك گردانيد قطعا رستگار شد
(وَ قَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا)۱۰و هر كه آلوده اش ساخت قطعا درباخت
(کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا)۱۱[
قوم] ثمود به سبب طغيان خود به تكذيب پرداختند
(إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا)۱۲آنگاه كه شقى ترينشان بر [
پا] خاست
(فَقَالَ لَهُم رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَ سُقْیَاهَا)۱۳پس فرستاده خدا به آنان گفت زنهار ماده شتر خدا و [
نوبت] آب‌خوردنش را [
حرمت نهيد]
(فَکَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا)۱۴و [
لى] دروغزنش خواندند و آن [
ماده شتر] را پى كردند و پروردگارشان به [
سزاى] گناهشان بر سرشان عذاب آورد و آنان را با خاك يكسان كرد
(وَ لَا یَخَافُ عُقْبَاهَا)۱۵و از پيامد كار خويش بيمى به خود راه نداد.
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)به نام خداوند رحمتگر مهربان
(وَ اللَّیْلِ إِذَا یَغْشَی)۱سوگند به شب چون پرده افكند
(وَ النَّهَارِ إِذَا تَجَلَّی)۲سوگند به روز چون جلوه گرى آغازد
(وَ مَا خَلَقَ الذَّکَرَ وَ الْأُنثَی)۳و [
سوگند به] آنكه نر و ماده را آفريد
(إِنَّ سَعْیَکُمْ لَشَتَّی)۴كه همانا تلاش شما پراكنده است
(فَأَمَّا مَن أَعْطَی وَ اتَّقَی)۵اما آنكه [
حق خدا را] داد و پروا داشت
(وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنَی)۶و [
پاداش] نيكوتر را تصديق كرد
(فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْرَی)۷بزودى راه آسانى پيش پاى او خواهيم گذاشت
(وَ أَمَّا مَن بَخِلَ وَ اسْتَغْنَی)۸و اما آنكه بخل ورزيد و خود را بى نياز ديد
(وَ کَذَّبَ بِالْحُسْنَی)۹و [
پاداش] نيكوتر را به دروغ گرفت
(فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْعُسْرَی)۱۰بزودى راه دشوارى به او خواهيم نمود
(وَ مَا یُغْنِی عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّی)۱۱و چون هلاك شد [
ديگر] مال او به كارش نمى آيد
(إِنَّ عَلَیْنَا لَلْهُدَی)۱۲همانا هدايت بر ماست
(وَ إِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَ الْأُولَی)۱۳و در حقيقت دنيا و آخرت از آن ماست
(فَأَنذَرْتُکُمْ نَارًا تَلَظَّی)۱۴پس شما را به آتشى كه زبانه مى كشد هشدار دادم.
