• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۵۶۷ قرآن کریم سوره حاقه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صفحه قبل .......... صفحه ۵۶۷ .......... صفحه بعد



(وَ جَاءَ فِرْعَوْنُ وَ مَن قَبْلَهُ وَ الْمُؤْتَفِکَاتُ بِالْخَاطِئَةِ) ﴿۹﴾
و فرعون و کسانى که پیش از او بودند و اهل شهرهاى زیر و رو شده [= قوم لوط ] مرتکب گناهان بزرگ شدند،

(فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِیَةً) ﴿۱۰﴾
از این رو با فرستاده پروردگارشان مخالفت کردند; و خداوند آنها را به عذاب شدیدى گرفتار ساخت.

(إِنَّا لَمَّا طَغَی الْمَاءُ حَمَلْنَاکُمْ فِی الْجَارِیَةِ) ﴿۱۱﴾
و هنگامى که آب طغیان کرد، شما را سوار بر کشتى کردیم،

(لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْکِرَةً وَ تَعِیَهَا أُذُنٌ وَاعِیَةٌ) ﴿۱۲﴾
تا آن را وسیله تذکّرى براى شما قرار دهیم و گوشهاى شنوا آن را دریابد (و درک کند).

(فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ) ﴿۱۳﴾
به محض این که نخستین بار در «صور» دمیده شود،

(وَ حُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الْجِبَالُ فَدُکَّتَا دَکَّةً وَاحِدَةً) ﴿۱۴﴾
و زمین و کوهها از جا برداشته شوند و یکباره در هم کوبیده و متلاشى گردند،

(فَیَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ)﴿۱۵﴾
در آن روز واقعه (عظیم قیامت) روى مى دهد،

(وَ انشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ یَوْمَئِذٍ وَاهِیَةٌ)﴿۱۶﴾
و آسمان از هم مى شکافد و آنگاه سست مى گردد (و فرو مى ریزد).

(وَ الْمَلَکُ عَلَیٰ أَرْجَائِهَا ۚ وَ یَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّکَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئِذٍ ثَمَانِیَةٌ) ﴿۱۷﴾
فرشتگان در اطراف آسمان قرار مى گیرند (و براى انجام مأموریتها آماده مى شوند) و آن روز عرش (قدرت) پروردگارت را هشت فرشته برفراز همه آنها حمل مى کنند.

(یَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَیٰ مِنکُمْ خَافِیَةٌ) ﴿۱۸﴾
در آن روز همگى (به پیشگاه خدا) عرضه مى شوید و چیزى از کارهاى مخفى شما پنهان نمى ماند.

(فَأَمَّ ا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا کِتَابِیَهْ) ﴿۱۹﴾
امّا کسى که نامه اعمالش را به دست راستش دهند (از شدّت شادى) فریاد مى زند که: (اى اهل محشر!) «نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید!

(إِنِّی ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِیَهْ) ﴿۲۰﴾
من یقین داشتم که (قیامتى در کار است و) به حساب اعمالم مى رسم.

(فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَّاضِیَةٍ) ﴿۲۱﴾
او در یک زندگى کاملا رضایتبخش قرار خواهد داشت،

(فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ) ﴿۲۲﴾
در بهشتى عالى،

(قُطُوفُهَا دَانِیَةٌ) ﴿۲۳﴾
که میوه هایش در دسترس است

(کُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِی الْأَیَّامِ الْخَالِیَةِ) ﴿۲۴﴾
(و به آنان گفته مى شود:) بخورید و بیاشامید گوارا باد بر شما، اینها در برابر اعمالى است که در ایام گذشته انجام دادید!

(وَ أَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَیَقُولُ یَا لَیْتَنِی لَمْ أُوتَ کِتَابِیَهْ)﴿۲۵﴾
امّا کسى که نامه اعمالش را به دست چپش بدهند مى گوید: «اى کاش هرگز نامه اعمالم رابه من نمى دادند.

(وَ لَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِیَهْ) ﴿۲۶﴾
و نمى دانستم حساب من چیست!

(یَا لَیْتَهَاکَانَتِ الْقَاضِیَةَ) ﴿۲۷﴾
اى کاش مرگم فرا مى رسید!

(مَا أَغْنَیٰ عَنِّی مَالِیَهْ ۜ)﴿۲۸﴾
مال و ثروتم هرگز مرا بى نیاز نکرد،

(هَلَکَ عَنِّی سُلْطَانِیَ)هْ ﴿۲۹﴾
قدرت من نیز از دست رفت!

(خُذُوهُ فَغُلُّوهُ) ﴿۳۰﴾
(فرمان مى رسد:) او را بگیرید و دربند و زنجیرش کنید!

(ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ) ﴿۳۱﴾
سپس او را در دوزخ بیفکنید!

(ثُمَّ فِی سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُکُوهُ)﴿۳۲﴾
بعد او را به زنجیرى که هفتاد ذراع است ببندید;

(إِنَّهُ کَانَ لَا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ) ﴿۳۳﴾
چرا که او (با دیدن دلایل روشن) هرگز به خداوند بزرگ ایمان نمى آورد،

(وَ لَا یَحُضُّ عَلَیٰ طَعَامِ الْمِسْکِینِ) ﴿۳۴﴾
و هرگز بر اطعام مستمندان تشویق نمى نمود.

صفحه قبل .......... صفحه ۵۶۷ .......... صفحه بعد
جعبه ابزار