وهی (مفردات‌قرآن)

وَهْی (به فتح واو و سکون هاء) از واژگان قرآن کریم به معنای شکافته شدن و بی‌قوام و ضعیف شدن در اثر انشقاق بوده و تنها یکبار در قرآن بکار رفته است.

وَهْی به معنای شکافته شدن و بی‌قوام و ضعیف شدن در اثر انشقاق است.

(وَ انْشَقَّتِ السَّماءُ فَهِیَ یَوْمَئِذٍ واهِیَةٌ) «آسمان می‌شکافد و آن در روز قیامت سست و بی‌صلابت است.»

این لفظ تنها یکبار در قرآن مجید آمده است.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۵۶.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۸۷.
۳.	↑ جوهری، اسماعیل، الصحاح تاج اللغه وصحاح العربیه، ج۶، ص۲۵۳۱.
۴.	↑ حاقه/سوره۶۹، آیه۱۶.
۵.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۹۸.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۶۳.
۷.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۱۰۸.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۲۷۱.