رَجا (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَجا (به فتح راء) از
واژگان قرآن کریم و به معنای جانب و طرف است و جمع آن
أَرْجاء (به فتح الف و سکون راء) می‌باشد.
رَجا به معنای جانب و طرف است.
جمع آن
أَرْجاء است.
(وَ الْمَلَكُ عَلى أَرْجائِها) ضمير «ها» به سماء بر می‌گردد يعنى «
ملائکه آن روز در اطراف
آسمان هستند.»
اين آيه نظير آن است كه درباره
قیامت آمده
(وَ تَرَى الْمَلائِكَةَ حَافِّينَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ) ((در آن روز فرشتگان را مى‌بينى كه بر گرد عرش حلقه زده‌اند.)
در «عرج» انشاء اللّه خواهد آمد كه ملائكه تا
روز قیامت در ميان آسمانند و پيوسته بالا ميروند و روز قيامت به كناره‌هاى
آسمان می‌رسند.
در
نهج البلاغه خطبه اول آمده :
«ثُمَّ أَنْشَأَ سُبْحَانَهُ فَتْقَ الْأَجْوَاءِ وَ شَقَّ الْأَرْجَاءِ» (پس از آن خداوند سبحان طبقات جوّ را از هم گشود، و اطراف آن را باز كرد.)
(شرح‌های خطبه:
)
اين كلمه تنها يكبار در قرآن مجيد آمده است.
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رجا»، ج۳، ص۶۶.
