• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رجا (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رَجا (به فتح راء) از واژگان قرآن کریم و به معنای جانب و طرف است.



رَجا به معنای جانب و طرف است. جمع آن أَرْجَاء است‌.


(وَ الْمَلَكُ عَلى‌ أَرْجائِها) ضمير «ها» به سماء بر می‌گردد يعنى «ملائکه آن روز در اطراف آسمان هستند.» اين آيه نظير آن است كه درباره قیامت آمده‌ (وَ تَرَى الْمَلائِكَةَ حَافِّينَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ) در «عرج» انشاء اللّه خواهد آمد كه ملائكه تا روز قيامت در ميان آسمانند و پيوسته بالا ميروند و روز قيامت به كناره‌هاى آسمان می‌رسند.
[۷] به مقاله عرج (مفردات‌قرآن) رجوع شود.

در نهج البلاغه خطبه اول آمده‌ : ««ثُمَّ أَنْشَأَ سُبْحَانَهُ فَتْقَ الْأَجْوَاءِ وَ شَقَّ الْأَرْجَاءِ»»
ناگفته نماند اين كلمه تنها يكبار در قرآن مجيد آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۶۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۴۵.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۱، ص۱۷۶.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۵۱۸.    
۵. حاقه/سوره۶۹، آیه۱۷.    
۶. زمر/سوره۳۹، آیه ۷۵.    
۷. به مقاله عرج (مفردات‌قرآن) رجوع شود.
۸. نهج‌البلاغه، تحقیق الحسون، خطبه ۱، ص۲۸.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رجا»، ج۳، ص۶۶.    






جعبه ابزار