(فَأَنجَیْنَاهُ وَ أَصْحَابَ السَّفِینَةِ وَ جَعَلْنَاهَا آیَةً لِّلْعَالَمِینَ )۱۵ما او و همراهانش را که بر کشتى سوار بودند رهایى بخشیدیم، و آن را آیتى براى جهانیان قرار دادیم.
(وَ إِبْرَاهِیمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ ۖ ذَٰلِکُمْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ )۱۶ما ابراهیم را (نیز) فرستادیم،هنگامى که به قومش گفت: «خدا را پرستش کنید و از (عذاب) او بپرهیزید که این براى شما بهتر است اگر بدانید.
(إِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا وَ تَخْلُقُونَ إِفْکًا ۚ إِنَّ الَّذِینَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَا یَمْلِکُونَ لَکُمْ رِزْقًا فَابْتَغُوا عِندَ اللَّهِ الرِّزْقَ وَ اعْبُدُوهُ وَ اشْکُرُوا لَهُ ۖ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ )۱۷شماغیر از خدا فقط بتهایى (از سنگ و چوب) را مى پرستید و دروغى به هم مى بافید; آنهایى را که غیر از خدا پرستش مى کنید، مالک هیچ گونه روزى براى شما نیستند; روزى را تنها نزد خدا بطلبید و او را پرستش کنید و شکر او را به جا آورید که به سوى او بازگردانده مى شوید.
(وَ إِن تُکَذِّبُوا فَقَدْ کَذَّبَ أُمَمٌ مِّن قَبْلِکُمْ ۖ وَ مَا عَلَی الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ )۱۸اگر شما (مرا) تکذیب کنید (جاى تعجب نیست)، امّتهایى پیش از شما نیز (پیامبرانشان را) تکذیب کردند; وظیفه فرستاده (خدا) جزابلاغ آشکار نیست».
(أَ وَ لَمْ یَرَوْا کَیْفَ یُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ ۚ إِنَّ ذَٰلِکَ عَلَی اللَّهِ یَسِیرٌ )۱۹آیا آنان ندیدند چگونه خداوند آفرینش را آغاز مى کند، سپس آن را باز مى گرداند؟! این امر بر خدا آسان است.
(قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ۚ ثُمَّاللَّهُ یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ)۲۰بگو: «در زمین بگردید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است؟ سپس خداوند (به همین گونه) جهان آخرت را ایجاد مى کند; به یقین خدا بر هر چیزى تواناست.
(یُعَذِّبُ مَن یَشَاءُ وَ یَرْحَمُ مَن یَشَاءُ ۖ وَ إِلَیْهِ تُقْلَبُونَ )۲۱هر کس را بخواهد (و سزاوار باشد) مجازات مى کند، و هر کس را بخواهد مورد رحمت قرار مى دهد; و شما به سوى او باز گردانده مى شوید.
(وَ مَا أَنتُم بِمُعْجِزِینَ فِی الْأَرْضِ وَ لَا فِی السَّمَاءِ ۖ وَ مَا لَکُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِیٍّ وَ لَا نَصِیرٍ )۲۲شما هرگز نمى توانید از حوزه قدرت خداوند در زمین و آسمان بگریزید; و براى شما جز خدا، سرپرست و یاورى نیست.»
(وَ الَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِ اللَّهِ وَ لِقَائِهِ أُولَٰئِکَ یَئِسُوا مِن رَّحْمَتِی وَ أُولَٰئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ )۲۳کسانى که به آیات خدا و لقاى او کافر شدند، از رحمت من مأیوسند; و براى آنها عذاب دردناکى است!
