(فَمَا کَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا اقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ فَأَنجَاهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ )۲۴امّا جواب قوم او [
= ابراهیم] جز این نبود که گفتند: «او را بکشید یا بسوزانید!» ولى خداوند او را از آتش رهایى بخشید; به یقین در این ماجرا نشانه هایى است براى کسانى که ایمان مى آورند.
(وَ قَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا مَّوَدَّةَ بَیْنِکُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ۖ ثُمَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ یَکْفُرُ بَعْضُکُم بِبَعْضٍ وَ یَلْعَنُ بَعْضُکُم بَعْضًا وَ مَأْوَاکُمُ النَّارُ وَ مَا لَکُم مِّن نَّاصِرِینَ)۲۵(ابراهیم) گفت: «شما غیر از خدا بتهایى براى خود انتخاب کرده اید که مایه دوستى و محبّت میان شما در زندگى دنیا است; سپس روز قیامت منکر یکدیگر شده (و از هم بیزارى مى جویید) و یکدیگر را لعن مى کنید; و جایگاه (همه) شما آتش است و هیچ یار و یاورى براى شما نخواهد بود.»
(فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ ۘ وَ قَالَ إِنِّی مُهَاجِرٌ إِلَیٰ رَبِّی ۖ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ )۲۶و لوط به او [
= ابراهیم ] ایمان آورد، و (ابراهیم) گفت: «من به سوى پروردگارم هجرت مى کنم به یقین او توانا و حکیم است.»
(وَ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ یَعْقُوبَ وَ جَعَلْنَا فِی ذُرِّیَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَ الْکِتَابَ وَ آتَیْنَاهُ أَجْرَهُ فِی الدُّنْیَا ۖ وَ إِنَّهُ فِی الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِینَ)۲۷و (در پیرى) اسحاق و یعقوب را به او بخشیدیم و نبوّت و کتاب آسمانى را در دودمانش قرار دادیم و پاداش (دنیوى) او را دادیم و او در آخرت از صالحان است.
(وَ لُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَکُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّنَ الْعَالَمِینَ )۲۸و لوط را فرستادیم هنگامى که به قوم خود گفت: «شما عمل بسیار زشتى انجام مى دهید که هیچ یک از جهانیان پیش از شما آن را انجام نداده است!
(أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَ تَقْطَعُونَ السَّبِیلَ وَ تَأْتُونَ فِی نَادِیکُمُ الْمُنکَرَ ۖ فَمَا کَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا ائْتِنَا بِعَذَابِ اللَّهِ إِن کُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ )۲۹آیا شما به سراغ مردان مى روید و راه (بقاى نسل انسان) را قطع مى کنید و در مرکز اجتماعتان اعمال ناپسند انجام مى دهید؟!» امّا پاسخ قومش جز این نبود که گفتند: «اگر راست مى گویى عذاب الهى را براى ما بیاور!»
(قَالَ رَبِّ انصُرْنِی عَلَی الْقَوْمِ الْمُفْسِدِینَ )۳۰(لوط) گفت: «پروردگارا! مرا در برابر این قوم تبهکار یارى فرما.»
