گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(إِذْ أَوْحَیْنَا إِلَیٰ أُمِّکَ مَا یُوحَیٰ)۳۸آن زمان که به مادرت آنچه لازم بود الهام کردیم;
(أَنِ اقْذِ فِیهِ فِی التَّابُوتِ فَاقْذِ فِیهِ فِی الْیَمِّ فَلْیُلْقِهِ الْیَمُّ بِالسَّاحِلِ یَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لِّی وَ عَدُوٌّ لَّهُ ۚ وَ أَلْقَیْتُ عَلَیْکَ مَحَبَّةً مِّنِّی وَ لِتُصْنَعَ عَلَیٰ عَیْنِی)۳۹که: «او را در صندوقى بیفکن، و آن را به دریا بینداز، تا دریا آن را به ساحل افکند; تا کسى که هم دشمن من و هم دشمن اوست، آن را برگیرد.» و من محبّتى از خودم بر تو افکندم، تا تحت مراقبت من پرورش یابى.
(إِذْ تَمْشِی أُخْتُکَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلَیٰ مَن یَکْفُلُهُ ۖ فَرَجَعْنَاکَ إِلَیٰ أُمِّکَ کَیْ تَقَرَّ عَیْنُهَا وَ لَا تَحْزَنَ ۚ وَ قَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّیْنَاکَ مِنَ الْغَمِّ وَ فَتَنَّاکَ فُتُونًا ۚ فَلَبِثْتَ سِنِینَ فِی أَهْلِ مَدْیَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلَیٰ قَدَرٍ یَا مُوسَیٰ)۴۰در آن هنگام که خواهرت (در نزدیکى کاخ فرعون) راه مى رفت و گفت: «آیا کسى را به شما نشان دهم که این نوزاد را کفالت کند (و دایه خوبى براى او باشد)؟!» پس تو را به مادرت بازگرداندیم، تا چشمش (به تو) روشن شود; و غمگین نگردد. و تو کسى (از فرعونیان) را کُشتى; امّا ما تو را از اندوه (تعقیب فرعونیان) نجات دادیم; و بارها تو را آزمودیم. پس از آن، سالیانى در میان مردم «مدین» توقف نمودى; سپس بنابر تقدیر الهى (براى فرمان رسالت به این جا) آمدى.
(وَ اصْطَنَعْتُکَ لِنَفْسِی)۴۱و من تو را براى خودم پرورش دادم.
(اذْهَبْ أَنتَ وَ أَخُوکَ بِآیَاتِی وَ لَا تَنِیَا فِی ذِکْرِی)۴۲(اکنون) تو و برادرت با نشانه هاى من بروید، و در یاد من کوتاهى نکنید.
(اذْهَبَا إِلَیٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَیٰ)۴۳به سوى فرعون بروید; که او طغیان کرده است.
(فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّیِّنًا لَّعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشَیٰ)۴۴و به نرمى با او سخن بگویید; شاید متذکّر شود، یا (از مجازات الهى) بترسد.
(قَالَا رَبَّنَا إِنَّنَا نَخَافُ أَن یَفْرُطَ عَلَیْنَا أَوْ أَن یَطْغَیٰ)۴۵(موسى و هارون) گفتند: «پروردگارا! از این مى ترسیم که به ما مهلت ندهد یا طغیان کند (و نپذیرد)!»
(قَالَ لَا تَخَافَا ۖ إِنَّنِی مَعَکُمَا أَسْمَعُ وَ أَرَیٰ)۴۶فرمود: «نترسید! من با شما هستم; (همه چیز را) مى شنوم و مى بینم».
(فَأْتِیَاهُ فَقُولَا إِنَّا رَسُولَا رَبِّکَ فَأَرْسِلْ مَعَنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ وَ لَا تُعَذِّبْهُمْ ۖ قَدْ جِئْنَاکَ بِآیَةٍ مِّن رَّبِّکَ ۖ وَ السَّلَامُ عَلَیٰ مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَیٰ)۴۷به سراغ او بروید و بگویید: «ما فرستادگان پروردگار توئیم; بنى اسرائیل را با ما بفرست; و آنان را شکنجه و آزار مکن; ما با نشانه (و معجزه روشنى) از سوى پروردگارت به سوى تو آمده ایم; و درود بر آن کس که از هدایت پیروى کند!
(إِنَّا قَدْ أُوحِیَ إِلَیْنَا أَنَّ الْعَذَابَ عَلَیٰ مَن کَذَّبَ وَ تَوَلَّیٰ)۴۸به ما وحى شده که مجازات الهى بر کسى است که (آیات او را) تکذیب کند و سرپیچى نماید.»
(قَالَ فَمَن رَّبُّکُمَا یَا مُوسَیٰ)۴۹(فرعون) گفت: «پروردگار شما کیست، اى موسى؟!»
(قَالَ رَبُّنَا الَّذِی أَعْطَیٰ کُلَّ شَیْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَیٰ)۵۰گفت: «پروردگار ما همان کسى است که به هر موجودى، آنچه را لازمه آفرینش او بوده داده; سپس هدایت کرده است.»
(قَالَ فَمَا بَالُ الْقُرُونِ الْأُولَیٰ)۵۱گفت: «تکلیف اقوام پیشین (که به اینها ایمان نداشتند) چه خواهد شد؟!»
