• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بنی‌اسرائیل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





بَنی‌إِسْرائيل (به فتح باء و همزه مکسور و سکون سین) از واژگان قرآن کریم و به معنای فرزندان حضرت یعقوب (علیه‌السلام) و اولاد آنها است که به قوم یهود معروف هستند. این کلمه ۴۱ بار در قرآن آمده است.



بَنی‌إِسْرائيل: مراد از بنی‌اسرائیل، فرزندان دوازده‌گانه حضرت یعقوب و اولاد آنهاست که به قوم یهود معروف‌اند. اسرائیل به معنای بنده خدا و برگزیده خدا به نقلی اسم دوّم حضرت یعقوب و به نقلی لقب آن حضرت است. به نظر می‌آید که‌ لقب درست باشد، زیرا اثبات دو اسم برای یک نفر محتاج مؤنه است.


(وَ إِذْ أَخَذْنا ميثاقَ بَنی إِسْرائيلَ لا تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللّهَ...) (و به ياد آوريد زمانى را كه از بنى‌اسرائيل پيمان گرفتيم كه جز خداوند يگانه را پرستش نكنيد...)


این کلمه ۴۱ بار در قرآن مجید آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۸۱.    
۲. بقره/سوره۲، آیه۸۳.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲.    
۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۲۱۸.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۳۲۸.    
۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۲۹۸.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۲۳۸.    
۸. بقره/سوره۲، آیه۸۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اسرائیل»، ج۱، ص۸۱-۸۲    






جعبه ابزار