• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یم (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





یَمّ‌ (به فتح یاء) از واژگان قرآن کریم به معنای دریا است.



یَمّ‌ به معنای دریا است.


(فَاَغْرَقْناهُمْ فِی‌ الْیَمِ‌ بِاَنَّهُمْ کَذَّبُوا بِآیاتِنا) «آنها را در دریا غرق کردیم زیرا که آیات ما را تکذیب کردند.»
در آیه‌ (فَاقْذِفِیهِ فِی الْیَمِّ فَلْیُلْقِهِ‌ الْیَمُ‌) (و آن صندوق را به دريا بينداز، تا دريا آن را به ساحل افكند.)ظاهرا مراد رود نیل باشد.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۷۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۹۳.    
۳. جوهری، اسماعیل، الصحاح تاج اللغه وصحاح العربیه، ج۵، ص۲۰۶۵.    
۴. اعراف/سوره۷، آیه۱۳۶.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۲۲۸.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۲۹۲.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۲۴.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۳۱.    
۹. طه/سوره۲۰، آیه۳۹.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۴.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۵۰.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۰۷.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۸.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۲۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «یمّ‌»، ج۷، ص۲۷۲.    






جعبه ابزار