(وَ لَوْ جَعَلْنَاهُ مَلَکًا لَّجَعَلْنَاهُ رَجُلًا وَ لَلَبَسْنَا عَلَیْهِم مَّا یَلْبِسُونَ)۹اگر او را فرشته اى قرار مى دادیم، به یقین وى را به صورت انسانى در مى آوردیم; باز (به پندار آنان،) کار را بر آنها مشتبه مى ساختیم; همان طور که آنها بر دیگران مشتبه مى سازند.
(وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِکَ فَحَاقَ بِالَّذِینَ سَخِرُوا مِنْهُم مَّا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ)۱۰(با این حال، نگران نباش.) جمعى از پیامبران پیش از تو را نیز استهزا کردند; امّا سرانجام، آنچه را مسخره مى کردند، دامانشان را گرفت; (و عذاب الهى بر آنها فرود آمد).
(قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ ثُمَّ انظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُکَذِّبِینَ)۱۱بگو: «روى زمین سیر کنید; سپس بنگرید سرانجام تکذیب کنندگان آیات الهى چگونه بود؟!»
(قُل لِّمَن مَّا فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ۖ قُل لِّلَّهِ ۚ کَتَبَ عَلَیٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ۚ لَیَجْمَعَنَّکُمْ إِلَیٰ یَوْمِ الْقِیَامَةِ لَا رَیْبَ فِیهِ ۚ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ)۱۲بگو: «آنچه در آسمانها و زمین است، از آن کیست؟» بگو: «از آن خداست.» رحمت (و بخشش) را بر خود، لازم دانسته; (و به همین دلیل،) بطور قطع همه شما را در روز قیامت، که در آن شک و تردیدى نیست، گرد خواهد آورد.(آرى،) فقط کسانى که سرمایه هاى وجود خویش را از دست داده اند، ایمان نمى آورند.
(وَ لَهُ مَا سَکَنَ فِی اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ ۚ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ)۱۳و براى اوست آنچه در شب و روز آرام مى گیرد; و او، شنوا و داناست.
(قُلْ أَ غَیْرَ اللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِیًّا فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ یُطْعِمُ وَ لَا یُطْعَمُ ۗ قُلْ إِنِّی أُمِرْتُ أَنْ أَکُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ ۖ وَ لَا تَکُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِکِینَ)۱۴بگو:«آیا غیر خدا را ولىّ خود انتخاب کنم؟! (خدایى) که آفریننده آسمانها و زمین است; اوست که روزى مى دهد، و نیازى به روزى ندارد.» بگو: «من مأمورم که نخستین مسلمان باشم; و (خداوند به من دستور داده که) از مشرکان نباش.»
(قُلْ إِنِّی أَخَافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ)۱۵بگو: «من (نیز) اگرنافرمانى پروردگارم کنم، از مجازات روزى بزرگ
[قیامت
] مى ترسم.
(مَّن یُصْرَفْ عَنْهُ یَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ ۚ وَ ذَٰلِکَ الْفَوْزُ الْمُبِینُ)۱۶آن کس که در آن روز، مجازات الهى به او نرسد، به یقین خداوند او را مشمول رحمت خویش ساخته; و این همان پیروزى آشکار است.»
(وَ إِن یَمْسَسْکَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا کَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ ۖ وَ إِن یَمْسَسْکَ بِخَیْرٍ فَهُوَ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ)۱۷اگر خداوند زیانى به تو برساند، هیچ کس جز او نمى تواند آن را برطرف سازد; و اگر خیرى به تو رساند، او بر هر چیزى تواناست;
(وَ هُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۚ وَ هُوَ الْحَکِیمُ الْخَبِیرُ)۱۸اوست که بر بندگان خود، تسلّط کامل دارد; و اوست حکیمِ آگاه.
