صفحه 6 قرآن کریم سوره بقره
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صفحه قبل
..........
صفحه ۶
..........
صفحه بعد
سوره بقره
(
وَ
إِذْ
قَالَ
رَبُّکَ
لِلْمَلاَئِکَةِ
إِنِّی
جَاعِلٌ
فِی
الأَرْضِ
خَلِیفَةً
قَالُواْ
أَ
تَجْعَلُ
فِیهَا
مَن
یُفْسِدُ
فِیهَا
وَ
یَسْفِکُ
الدِّمَاء
وَ
نَحْنُ
نُسَبِّحُ
بِحَمْدِکَ
وَ
نُقَدِّسُ
لَکَ
قَالَ
إِنِّی
أَعْلَمُ
مَا
لاَ
تَعْلَمُونَ
)
﴿۳۰﴾
(به ياد آور) هنگامى را كه پروردگارت به فرشتگان فرمود: «من بر روى زمين، جانشينى
[
نمايندهاى
]
قرار خواهم داد». فرشتگان گفتند: « (پروردگارا! آيا كسى را در آن قرار مىدهىكه فساد و خونريزى كند؟! حال آنكه ما تسبيح و حمد تو را به جا مىآوريم، و تو را تقديس مىكنيم (و براى جانشينى شايستهتريم)». فرمود: «من حقايقى را مىدانم كه شما نمىدانيد.»
(
وَ
عَلَّمَ
آدَمَ
الأَسْمَاء
کُلَّهَا
ثُمَّ
عَرَضَهُمْ
عَلَی
الْمَلاَئِکَةِ
فَقَالَ
أَنبِئُونِی
بِأَسْمَاء
هَؤُلاء
إِن
کُنتُمْ
صَادِقِینَ
)
﴿۳۱﴾
سپس، تمامى علم اسماء
[
علم اسرار آفرينش و نامگذارى موجودات
]
را به آدم آموخت. آنگاه آنها را به فرشتگان عرضه داشت و فرمود: «اگر راست مىگوييد، و از آدم شايستهتر هستيد اسامى اينها را به من خبر دهيد!»
(
قَالُواْ
سُبْحَانَکَ
لاَ
عِلْمَ
لَنَا
إِلاَّ
مَا
عَلَّمْتَنَا
إِنَّکَ
أَنتَ
الْعَلِیمُ
الْحَکِیمُ
)
﴿۳۲﴾
گفتند: «منزّهى تو! ما جز آنچه به ما تعليم دادهاى، نمىدانيم؛ زيرا تويى كه دانا و حكيمى.»
(
قَالَ
یَا
آدَمُ
أَنبِئْهُم
بِأَسْمَآئِهِمْ
فَلَمَّا
أَنبَأَهُمْ
بِأَسْمَآئِهِمْ
قَالَ
أَ
لَمْ
أَ
قُل
لَّکُمْ
إِنِّی
أَعْلَمُ
غَیْبَ
السَّمَاوَاتِ
وَ
الأَرْضِ
وَ
أَعْلَمُ
مَا
تُبْدُونَ
وَ
مَا
کُنتُمْ
تَکْتُمُونَ
)
﴿۳۳﴾
فرمود: «اى آدم! آنان را از اسامى و اسرار اين موجودات آگاه كن.» هنگامى كه آدم آنان را آگاه كرد، خداوند فرمود: «آيا به شما نگفتم كه من، غيب آسمانها و زمين را مىدانم؟! و مىدانم آنچه را شما آشكار مىكنيد، و آنچه را پنهان مىداشتيد!»
(
وَ
إِذْ
قُلْنَا
لِلْمَلاَئِکَةِ
اسْجُدُواْ
لآدَمَ
فَسَجَدُواْ
إِلاَّ
إِبْلِیسَ
أَبَی
وَ
اسْتَکْبَرَ
وَ
کَانَ
مِنَ
الْکَافِرِینَ
)
﴿۳۴﴾
و ياد كن هنگامى را كه به فرشتگان گفتيم: «براى آدم سجده و خضوع كنيد!» همگى سجده كردند؛ جز ابليس كه سرباز زد، و تكبّر ورزيد، و بخاطر نافرمانى و تكبّرش از كافران شد.
(
وَ
قُلْنَا
یَا
آدَمُ
اسْکُنْ
أَنتَ
وَ
زَوْجُکَ
الْجَنَّةَ
وَ
كُلاَ
مِنْهَا
رَغَدًا
حَیْثُ
ُ
شِئْتمَا
وَ
لاَ
تَقْرَبَا
هَذِهِ
الشَّجَرَةَ
فَتَکُونَا
مِنَ
الْظَّالِمِینَ
)
﴿۳۵﴾
و گفتيم: «اى آدم! تو با همسرت در بهشت سكونت كن؛ و از نعمتهاى آن، از هرجا مىخواهيد، در كمال فراوانى بخوريد؛ ولى نزديک اين درخت نشويد؛ كه از ستمكاران خواهيد شد.»
(
فَأَزَلَّهُمَا
الشَّیْطَانُ
عَنْهَا
فَأَخْرَجَهُمَا
مِمَّا
کَانَا
فِیهِ
وَ
قُلْنَا
اهْبِطُواْ
بَعْضُکُمْ
لِبَعْضٍ
عَدُوٌّ
وَ
لَکُمْ
فِی
الأَرْضِ
مُسْتَقَرٌّ
وَ
مَتَاعٌ
إِلَی
حِینٍ
)
﴿۳۶﴾
پس شيطان موجب لغزش آنها از بهشت شد؛ و آنان را از آنچه در آن بودند، بيرون كرد. و دراين هنگام به آنها گفتيم: « (همگى از مقام خويش) فرود آييد! در حالى كه دشمن يكديگر خواهيد بود. و براى شما در زمين، تا مدّت معيّنى محل اقامت و وسيله بهرهبردارى خواهد بود.»
(
فَتَلَقَّی
آدَمُ
مِن
رَّبِّهِ
کَلِمَاتٍ
فَتَابَ
عَلَیْهِ
إِنَّهُ
هُوَ
التَّوَّابُ
الرَّحِیمُ
)
﴿۳۷﴾
سپس آدم از پروردگارش كلماتى دريافت داشت؛ و با آنها توبه كرد. و خداوند توبه او را پذيرفت؛ زيرا او توبهپذير و مهربان است.
صفحه قبل
..........
صفحه ۶
..........
صفحه بعد
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری