دم (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دَم (به فتح دال) از
واژگان قرآن کریم به معنای خون و جمع آن
دِماء است.
دَم به معنای خون است. اصل آن دمى است و بعضى دمو گفته‌اند.
(إِنَّما حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزِيرِ ...) (خداوند، تنها خوردن گوشت
مردار، خون، گوشت
خوک را حرام كرده است.)
جمع آن دماء است مثل
(أَ تَجْعَلُ فِيها مَنْ يُفْسِدُ فِيها وَ يَسْفِكُ الدِّماءَ ...) (آيا كسى را در آن قرار مى‌دهى كه
فساد و خونريزى كند؟!...)
خوردن خون به صريح آيات قرآن
حرام و آن يكى از معجزات نه گانه
حضرت موسی است كه در «جراد» و «تسع» گذشت
و ان شاء الله در حالات حضرت موسى گفته خواهد شد.
كلمه دم هفت بار و دماء سه بار در قرآن مجيد آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «دم»، ج۲، ص۳۵۹.
