گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا ۚ وَ إِنَّ اللَّهَ عَلَیٰ نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ )۳۹به کسانى که جنگ بر آنان تحمیل گردیده، اجازه جهاد داده شده است; چرا که مورد ستم قرار گرفته اند;
و به یقین خدا بر یارى آنها تواناست.
(الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِن دِیَارِهِم بِغَیْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن یَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ ۗ وَ لَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَ بِیَعٌ وَ صَلَوَاتٌ وَ مَسَاجِدُ یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ کَثِیرًا ۗ وَ لَیَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ)۴۰همانها که از خانه ها (
و شهر) خود، به ناحق رانده شدند، (
و گناهى نداشتند) جز این که مى گفتند: «پروردگار ما، خداى یکتاست!»
و اگر خداوند بعضى از مردم را بوسیله بعضى دیگر دفع نکند، دیرها،
و معابد یهود
و نصارى،
و مساجدى که نام خدا در آن بسیار برده مى شود، ویران مى گردد.
و خداوند کسانى را که یارىِ او کنند (
و از آیینش دفاع نمایند) یارى مى کند; خداوند توانا
و شکست ناپذیر است.
(الَّذِینَ إِن مَّکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ آتَوُا الزَّکَاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنکَرِ ۗ وَ لِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ)۴۱همان کسانى که هرگاه در زمین به آنها قدرت ببخشیم، نماز را برپا مى دارند،
و زکات مى دهند،
و امر به معروف
و نهى از
منکر مى کنند،
و پایان همه کارها از آنِ خداست!
(وَ إِن یُکَذِّبُوکَ فَقَدْ کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ عَادٌ وَ ثَمُودُ )۴۲اگر تو را تکذیب کنند، (امر تازه اى نیست;) پیش از آنها قوم نوح
و عاد
و ثمود (پیامبرانشان را) تکذیب کردند.
(وَ قَوْمُ إِبْرَاهِیمَ وَ قَوْمُ لُوطٍ )۴۳و (همچنین) قوم ابراهیم
و قوم لوط;
(وَ أَصْحَابُ مَدْیَنَ ۖ وَ کُذِّبَ مُوسَیٰ فَأَمْلَیْتُ لِلْکَافِرِینَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ ۖ فَکَیْفَ کَانَ نَکِیرِ )۴۴و اصحاب مدین [
= قوم شعیب] ;
و نیز موسى (از سوى فرعونیان) تکذیب شد; امّا من به کافران مهلت دادم، پس از آن، آنها را مجازات کردم. دیدى چگونه (عمل آنها را) پاسخ گفتم؟!
(فَکَأَیِّن مِّن قَرْیَةٍ أَهْلَکْنَاهَا وَ هِیَ ظَالِمَةٌ فَهِیَ خَاوِیَةٌ عَلَیٰ عُرُوشِهَا وَ بِئْرٍ مُّعَطَّلَةٍ وَ قَصْرٍ مَّشِیدٍ )۴۵چه بسیار اهل شهرها
و آبادیهایى که آنها را نابود
و هلاک کردیم در حالى که ستمکار بودند،
و دیوارهاى آن بر روى سقفهایش فرو ریخت!
و چه بسیار چاه پرآب
و قصرهاى محکم
و مرتفع که بى صاحب ماند!
(أَفَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَتَکُونَ لَهُم قُلُوبٌ یَعْقِلُونَ بِهَا أَوْ آذَانٌ یَسْمَعُونَ بِهَا ۖ فَإِنَّهَا لَا تَعْمَی الْأَبْصَارُ وَ لَٰکِن تَعْمَی الْقُلُوبُ الَّتِی فِی الصُّدُورِ )۴۶آیا آنان در زمین سیر نکردند، تا دلهایى داشته باشند که (حقیقت را) با آن درک کنند; یا گوشهایى که با آن (نداى حق را) بشنوند؟! زیرا (بسیار مى شود که) چشمهاى ظاهر نابینا نمى شود، بلکه دلهایى که در سینه هاست کور مى شود.
